KUR’AN’I ANLAMAK

“Hani siz (Bedir’de) Rabbinizden yardım
istiyordunuz, O da: “Hiç şüpheniz olmasın ki
ben size, birbiri ardınca gelen bin(lerce) melekle
yardımcıyım”( Enfal; 9)
Ramazan ayının onikinci günü… Üçyüzonüç
bedenleşmiş ruh…Cebel’ül Melaike; misafirlerini
ağırlamak üzereydi. Zor günlerin ardından gelen
müminlerin, o parıldayan yüzleri hatırlarda kalsın
diye, Rabbimizin haber verdiği mekan… Semadan
üç bin meleğin biner biner indiği Cebel’ül Melaike
… Önden yürüyenlerden nice hatıralar anlatan
Cebel’ül Melaike … Faran Dağlarında açan ve
ardından bütün bir cihanı sevgisiyle kuşatan
Alemlerin Sultanı (s.a.v):
“Müjde ey Ebu Bekir! (r.a) Allah’ın yardımı geldi.
İşte şu Cebrail’ (a.s) dir. Kum tepeleri üzerinde,
atının dizginini tutmuş, emir bekliyor!”
Buyurarak mübarek Zırh-ı Şeriflerini giydiler.
Sonra “Yakında o topluluk bozguna uğratılacak ve
arkalarını dönüp kaçacaklardır.”(Kamer; 45) ayetini
okuyarak mübarek istiratgahlarından dışarı çıktılar.
Kureyş müşriklerinden Utbe, Şeybe ve Velid
meydana çıkıp çarpışacak üç “ER” isteyince;
Mübarek dudaklarından şu isimler süzülmekteydi
Nazlı Nebi(s.a.v)’nin;
Kalk Ya Ubeyde…(r.a)
Kalk Ya Ali…(r.a)
Kalk Ya Hamza…(r.a)
Zülfikar’ın Sultanı Hz Ali, ölümün korktuğu
şehitler serdarı Hz. Hamza, önce yaralanan ve sonra
aldığı yaralar dolyısıyla şehid olan mekan-ı cennet
Ubeyde… Utbe, Şeybe ve Velid savaş meydanında
öldüler ve artık savaş başlamıştı. Adeta küçük
taşların metale çarpmasını andıran sesler
duyuluyordu. O güne kadar tanınmayan kişiler
Hz. Peygamber’in (s.a.s) yanında çarpışıyordu.
Zira Kur’an bu duruma tercüman olmuştu.” Allah
size iki tâifeden (Kureyş’in ya Şam’dan gelen
ticâret kervanı veya silahlı birliklerinden) birinin
muhakkak sizin olduğunu vaadettiği zaman, (siz)
silahlı olmayanın kendinizin olmasını istiyordunuz.
Allah da sözleriyle (bunun aksine), hakkı açığa
vurmak ve kâfirlerin arkasını kesmek (için silahlı
büyük kısımla savaşmanızı) istiyordu.”(Enfal; 7)
Savaş bitmiş. Müslümanlar 14 şehid vermişti.
Müşriklerden 70 civarında ölü ve bir o kadarda
esir edildi. Müşriklerden öldürülenlerden 24
kadarı kuyulardan bir tanesinin içerisine atıldılar.
Hz. Rasulallah (s.a.s), Bedirden ayrılacağı gece,
müşrik ölülerinin atıldığı kuyuya doğru yürüdü.
Sahabiler de peşinden yürüdüler. Sonunda
kuyunun kenarına gelerek durdu: “Ey kuyuya
atılanlar!” diye seslendi. Sonra onların isimlerini
babalarının isimleriyle birlikte birer birer saydıktan
sonra;”Sizler peygamberinize karşı ne kötü bir
topluluktunuz! Sizler beni yalanladınız, başkaları
ise beni tasdik edip doğruladılar. Siz beni
yurdumdan çıkardınız, başkaları ise bana kucak
açtılar. Siz benimle çarpıştınız, başkaları ise bana
yardım ettiler. Şimdi Rabbinizin vaad etmiş olduğu
azabı gerçekleşmiş buldunuz mu? Ben Rabbimin
bana vaad etmiş olduğu zaferi gerçekleşmiş
buldum.” . Müslümanlar bu konuşmaya şaşırdılar.
Hz.Ömer (r.a); “Ya Resulallah! Şu cansız cesetlere
ne diye konuşursun?” deyince “Varlığım kudret
elinde olan Allah’a yemin ederim ki, söylediklerimi
siz onlardan daha iyi işitiyor değilsiniz. Ama
onlar bana cevap vermeye güç yetiremiyorlar!”
buyurdular. Esirlerin kurtulma bedeli olarak her
birisinden, mali durumlarına göre 4000, 3000,
2000, 1000 dirhem alınması, okur yazar olanlardan
kurtulma bedeli veremeyenlerin de çocuklardan
on tanesine okuma yazma öğretmek şartı ile
serbest bırakılması kararlaştırıldı. Okur-yazar
olmayan yoksul esirler ise Hz. Rasulallah (s.a.s)
tarafından karşılıksız serbest bırakıldılar.
Kıymetli okurlar; Varlığın yaradılış sebebi,
Muhabbetin Hatibi, O (s.a.v.) ki; “Şu gördüğün
büyük âleme büyük bir kitap nazarıyla bakılırsa,
Nur-u Muhammedî (a.s.m.) o kitabın kâtibinin
kaleminin mürekkebidir.” Nazarıyla gönüllerde
sevdasını, gözlerde yaşını ceyhun eden, Mübarek
Nam-ı Celilleri anılırken Ya Resulallah ne kadar
da tatlısın dedirten Allah Rasulu (s.a.v) şöyle
buyurdular:
“Gün gelecek; benim Nam-ı Celilim güneşin
doğup battığı her yere ulaşacaktır.”
Bedre selam olsun.
Bedrin arslanlarına selam olsun.
Gönül yamaçlarının Matlubunu bulduğu
maşuklar!
Ümidimiz odur ki; şehbal açsın Ruh-u Revani
Muhammedi her yerde
Bütün kalpler onun için çarpsın, bütün gözler
onun için yaşarsın…(s.a.s)
14 • Bizbiriz Dergisi