KUR’AN’I ANLAMAK

çok önemlidir. Yapraklarda, çam kozalaklarında,
kaktüslerde, ayçiçeklerinde ve diğer bitkilerde
görülen bu spiral düzen matematikte Fibonacci
dizini ismi ile tanımlanır. Bu dizinin özelliği,
dizideki her sayının kendinden önce gelen iki
sayının toplamına eşit olmasıdır. Bu matematiksel
sayı dizisine bitki dünyasının şifresi de denilebilir.
0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233…….
Smith Collegeden matematikçi Chris Gole,
bitkilerde genellikle zıt yönlere doğru kıvrılan iki
ayrı spiral grubun bulunduğunu ve bu gruplardaki
spiral sayısının çoğu zaman ardışık iki Fibonacci
sayısı olduğunu belirtmiştir. Ayçiçeklerinin üzerinde
tohuma dönüşen minik çiçekçikler bulunmaktadır.
Bu çiçekçiklerin bir kısmı saat yönünde, bir kısmı
da saat yönünün aksi istikamette çok sayıda spiral
oluşturur. Her iki yöndeki spiraller sayıldığında
Fibonacci sayı dizisine uygun olarak, çoğunlukla
bir yöne doğru kıvrılan 55, diğer yöne doğru
kıvrılan 34 spirale rastlanır. Bazı ayçiçeklerinde
de, yine Fibonacci sayı dizinine uygun olarak,
89 - 55 veya 144 – 89 rakamları tespit edilir.
Fibonacci sayıları, ağaç yapraklarının dallarının
düzeninde, çiçeklerin taç yapraklarında ve
tohumlarında da ortaya çıkmaktadır. Bir papatyayı,
kıvırcık salata yapraklarını, ananas kozalaklarını
veya soğanın katmanlarını dikkatli bir şekilde
incelerseniz Fibonacci sayılarını tespit edebilirsiniz.
Ormanlardaki Matematiksel Düzen
Bir ormana uzaktan bakıldığında, ağaçların
konumlarının bir düzen içerisinde olduğu ilk anda
anlaşılmayabilir. Oysa kontrolsüz biçimde çoğalmış
gibi görünen ağaç gruplarından oluşan ormanlarda
da matematiksel bir düzen bulunmaktadır.
Los Alamos Ulusal Laboratuvarından Geoffrey
West bu konu hakkında şu açıklamayı yapmıştır:
“Bir ormanda yürüdüğünüzde, orman size
gelişigüzel görünür; ama aslında ortalamada
oldukça düzenlidir.” West, yakın bir geçmişte
Arizona Üniversitesi’nden BrianEnquist ve
Cornell Üniversitesi’nden Profesör Karl Niklas
ile birlikte, yetişkin bir ormanda, aynı kütleye
sahip ağaçların arasındaki ortalama uzaklığın,
gövde çapları ile orantılı olduğunu keşfetmiştir.
Tesadüf İddiasını Yok Eden Mükemmellik
Ormanlarda görülen bu düzen, çeyrek-kuvvet
ölçeği yasası ile açıklanmaktadır. Çeyrek-kuvvet
kuramı biyolojinin en temel kurallarından
biridir. Bu kuram bilim adamlarını oldukça
şaşırtmaktadır; çünkü bu kanuna göre her
varlığı matematiksel ölçümlerle düzenleyici
bir el olmalıdır. Geoffrey West çeyrek-kuvvet
yasası ile ilgili olarak şu açıklamayı yapmıştır:
...’’Böyle bir durumla karşılaştığınız zaman
bunun size bir şeyler anlatmaya çalıştığını
fark edeceksiniz’’ ... Burada önemli olan
‘’Bu bir şeylerin neyi anlatmaya çalıştığı?’’
GeoffreyWestin
sorduğu
sorunun cevabı gerçekte çok açıktır.
Yeryüzüne hakim olan ihtişamlı düzen bize
varlıkların tesadüfen var olmadıklarını, yaratılmış
olduklarını göstermektedir. Her insan, belirli
uzaklıklarla ekilmiş bir sebze tarlasına girdiğinde,
mutlaka bu ekimi yapan bir çiftçinin olduğunu
düşünür. Bitki tohumlarının kendiliklerinden
aralarında eşit uzaklıklar kalacak şekilde toprağın
üzerinde yuvarlandıklarını düşünmez. Ormanlarda
ise bir tarla ile kıyaslanamayacak mükemmellikte
matematiksel bir düzen vardır. Tarladaki tohumları
düzenli bir biçimde eken bir insanın var olduğu
düşünülüyorsa, ormandaki matematiksel düzenin
de mutlaka Yaratıcısı olduğunu düşünmek gerekir.
Çünkü ne ormanda ne ağaçta ne toprakta ne de
tabiatta böylesine ihtişamlı bir güç ve akıl olabilir.
Evrimci bilim adamları tabiatta karşılarına
çıkan bu gibi muhteşem özellikleri Allahın
yarattığını, bunların yaratılış delili olduğunu kabul
etmemek için, doğa mucizesi gibi tanımlamalarla
isimlendirmektedirler. Ancak bu ifade gerçekte
tam bir mantık hezimetini ortaya koymaktadır.
Çünkü mucize kelimesi doğa üstü olaylar anlamına
gelmektedir. Dolayısıyla evrimci bilim adamları
doğa mucizesi kavramını kullanırlarken, istemeseler
de Allahın varlığına işaret etmiş olmaktadırlar.
Bütün bunları Yaratıcı’yı hesaba katmadan
sürekli ve geçerli ‘fizikî kanunlar’ olarak farz
edelim. Peki, şu sorulara nasıl cevap vereceğiz:
Bu ‘tabiat kanunları’ nereden geldiler? Onları
kim yarattı? Yaratıcı bir kudrete inanmayan
herkesin burada durması gerekir. Çünkü kâinatın
hiç sebepsiz kendi kendine yoktan var olması
tasavvur edilemez bir yaklaşımdır. Zîrâ “Allah
en büyük matematikçidir.” diyen Einstein,
tesadüfün arkasında dahî bilinmeyen bir sebepnetice
prensibinin gizliliğine dikkati çekmiştir.
“O Allah ki, yaratandır, (en güzel bir biçimde)
kusursuzca var edendir, ‘şekil ve suret’ verendir. En
güzel isimler O’nundur. Göklerde ve yerde olanların
tümü O’nu tesbih etmektedir. O, Aziz, Hakimdir.”
Bizbiriz Dergisi • 23