KUR’AN’I ANLAMAK

ِ
SİYER
SİYER-I NEBİ
‏ِنَ‏ آٓتَيْنَاهمُ‏ ُ الْكِتَابَ‏ يَعْرِفُونَهُ‏
آبْنَ‏ ءاَ‏ همُ‏ ْ وَا ن‏ فَرِيقاً‏ مِ‏ نهْ‏ ‏ُمْ‏ لَيَكْتُمُونَ‏
الْحَق‏ وَ‏ همُ‏ ْ يَعْلَمُونَ‏
آوَ‏ مَن كاَ‏ نَ‏ مَيْتًا فَأحْ‏ يَيْنَاهُ‏ وَجَعَلْنَا
نُورً‏ ا يَمْشيِ‏ بِهِ‏ فيِ‏ الناسِ‏ كمَ‏ ‏َنْ‏ ‏َمثَ‏
الظ‏ لُمَاتِ‏ لَيْسَ‏ بخِ‏ ‏َارِجٍ‏ ‏ِم نهْ‏ ‏َا كَذَ‏
لِلْكاَ‏ فِرِنَ‏ مَا كاَ‏ نُوا يَعْمَلُو ‏َن
‏َن
لَقَدْ‏ كاَ‏ نَ‏ لَكمُ‏ ْ فيِ‏ رَسُ‏ و لِ‏ ا‏ ِ آسْ‏ وَةٌ‏
َ حَسنَةٌ‏ ِ لّ‏ مَن كاَ‏ نَ‏ ‏َرْجُو ا‏ َ وَالْيَوْمَ‏ ْ ا‏ ‏ٓخِرَ‏ وَذَكَرَ‏
ا‏ َ كَثِيرًا
قُلْ‏ ا نْ‏ كُنْ‏ تمُ‏ ْ تحُ‏ ‏ِبونَ‏ ا‏ َ فَاتبِعُونيِ‏
يحُ‏ ‏ْبِبْكمُ‏ ُ ا‏ ُ وَيَغْفِرْ‏ لَكمُ‏ ْ ذُنُوَكمُ‏ ْ وَا‏ ُ غَفُورٌ‏
رحِيمٌ‏
müzü yansıtmakta. Hayat veren, kuvvete geti-
َ َ يَعْرِفُونَ‏
اَ‏
“Kendilerine kitap verdiklerimiz, onu (peygamberi),
ُ َ çocuklarını tanır gibi tanırlar.
Buna rağmen içlerinden bir bölümü, bildikleri
halde ‏ِفي gerçeği ُ ُ gizlerler.” 1
Bugün de insanlık tıpkı 1400 yıl evvelinde
olduğu زُّ‏ gibi َ ِ kurtarıcısını kendi öz evladı gibi
tanımakta ve yine bir kısmı doğruyu gördükleri
halde türlü sebeplerle gerçeklerden gizlenmekte.
Şüphesiz günümüzde Müslümanların
görünen çokluklarına rağmen anlayış ve yaşayış
noktasında ki eksiklikler Habibi Kibriya Muhammed
Mustafa (s.a.v) ve O’nun örnekliğine
olan ihtiyacı açıkça göstermektedir. Nebi Muhammed
Mustafa (s.a.v)’in hayatını konu edinmiş
Siyer ilmine gösterilen rağbet yüzeysel ve
ezberdeyken,duyulan saygıysa gelenek halini
almış durumda. Halbuki Efendimiz (s.a.v)’i bu
şekilde bilmek, O’na karşı cahil kalmak demektir,
zulmetmektir.
Abdullah Murad Şükrüoğlu
Hocaefendi’nin, ‘İslam yaşamdır, geriye kalan
masaldır’ sözü ne kadar da hakikatli ve günü-
1 -Bakara diye meşhur sure/ 146.
ren, yolumuzu düzleştirip, sağlamlaştıran gerçeğimizden
uzaklaştıkça masallarda kaldık,
korktuk ve uyuduk.
Bizler masallardan sıyrılıp hakikate ererek
O’nu tanımak ve yaşamak adına başladığımız
bu köşede gelin işe Rasulullah (s.a.v)’in
doğduğu zamanları tanımakla başlayalım.
Atası İbrahim (a.s)’ın duası, kardeşi İsa (a.s)’ın
müjdesi, annesi Amine’nin rüyası, ümmetin
hasreti olan Son Nebi Muhammed Mustafa
(s.a.v) ‘eski dünya olarak bilinen Asya, Avrupa
ve Afrika kıtalarının ortasında yer alan Arabistan
Yarımadası’nın batısındaki Hicaz Bölgesinde
Mekke şehrinde dünyaya geldi.’ 2 Dünyanın
dört bir yanından coşkun ve hırçın bir su gibi
bataklaşan bu hal soyu Hz. İbrahim (r.a)’ a dayanan
bu beldede çoğalmıştı, insanlık unutulmuş,
zulüm kol geziyordu. Mazlumlar kan ağlaya
dursun zalimler zulmünden utanmıyordu.
Can, mal, namus güvenliği yoktu. Sadece
güçlülerin haklı olduğu, kimsenin kimseye hesap
sormaya gücünün yetmediği bir dünya…
İnsanlık bunalmış, ruhlar hasta. Sapkınlıkların,
azgınlıkların, yanlışlıkların zirve yaptığı cahiliye
devri denilen bu zamanları Abdullah Murad
Şükrüoğlu ne de güzel anlatıyor;
Vahşet doluydu dünya,
2-Casim Avcı, Son Peygamber Hz. Muhammed, İsam 2007,
s.17
Bizbiriz Dergisi • 41