KUR’AN’I ANLAMAK

اَعُوذُ‏ بِا ‏ِالله ‏ِمنَ‏ ال َّشْيطَا ‏ِن ال َّرِجيِم
‏ْسمِ‏ ا ‏ِالله
بِ‏
ال َّرحمَْ‏ ‏ِن ال َّرِح يِم
“Ey iman edenler! Ne oldunuz ki, size
“Allah yolunda sefere çıkın” denilince, yere
çakılıp kaldınız. Yoksa ahiretten vazgeçip
dünya hayatını mı seçtiniz? Oysa ahirete göre
dünya hayatının yararı, pek az bir şeydir.” 4
İnsanlar kendi anlattıklarına inanmıyorlar.
Ezenlere karşı hoşgörülü, kan akıtanlara
mütevazı olurken, kanı akanlara karşı zalim
kesiliyorlar. Bu nasıl diyalog, bu nasıl hoşgörü
Allah aşkına? Müslüman ne zaman uyanacağız?
Hiç kimse sormayacak mı ayet-i celile nasıl
indi?
Patron işçisine soruyor;
- İslam’ın şartı kaç?
- Bir, diyor.
- Evladım nasıl olur? Diyor ki;
- Efendim siz zekatı, haccı kaldırdınız, biz de
namazı orucu kaldırdık. Geriye kalıyor bir.
Böyle mi anlamalıyız? Hindistan’da Fransızlar
Kur’an bastırıyorlar. Hafız-ı kelamlar okuyup,
cihad ayetlerinin çıktığını görünce, “bu Kur’an
değildir, Kur’an olamaz” diye haykırınca,
dağıtılanlar geri toplanıyor. Fransızlar şöyle bir
yol tutuyor; ayetleri çıkartmayalım ama tevil
edelim. Günümüzde de ‘Sıcak savaş bitti. Cihad
diyalogla, güler yüzle, tatlı dille’ diyelim. İyi de
zaten müslümanlar güler, yüzlü tatlı dilli. Öyle
değil mi yoksa? Bir müslümanın gaddarlık,
zalimlik ettiğini hiç duymadım. Duyamıyorum
da ne hikmetse. Çünkü Nebiyyi Muhterem
Habib-i Kibriya Muhammed Mustafa (s.a.v) izin
vermiyor buna. ‘Esir düşerse bir kafir elinize,
kardeşinize davrandığınız gibi davranın, eziyet
etmeyin’ diye emrediyor. Müslüman esire bile
eziyet etmezken, esir olmayanı nasıl esir etsin
ki? Öyle değil mi?
Sufiler, dervişler cihatta, mücadelede en
ön safta ileriye gidenlerdir. Biz cennetlere
sevdalıyız. Biz Allah’ın rızasına talibiz.
Biz Muhammed (s.a.v) aşıklarıyız. Biz
Muhammediyiz. Biz böyle öğrendik, böyle
devam edeceğiz. Müslüman cihat zamanı
dedelerinden, atasından gördüğü gibi en
ön safta şehit olmak için mücadele edecek.
4 Tevbe/38.
يَا أَي ُّهَا الن َّبيِ ُّ جَاهِ‏ ‏ِد الْكُف َّاَر وَالْمُنَافِقِ‏ ‏َين وَاغْلُ‏ ‏ْظ عَلَيْهِ‏ ‏ْم وَمَأْوَاهُ‏ ‏ْم جَهَن َّ ‏ُم وَبِئْس
الْمَصِيرُ‏
يَا أَي ُّهَا ال َّذِي ‏َن آمَنُوا مَا لَكُ‏ ‏ْم إِذَا قِيل لَكُ‏ ‏ُم انْفِرُوا ‏ِفي سَبِيِل الل َِّه اث َّاقَلْتُ‏ ‏ْم إَِلى
الأَْرْضِ‏ أَرَضِيتُ‏ ‏ْم بِالحَْيَاِة الد ُّنْيَا مِ‏ ‏َن الآْ‏ خِ‏ رَِة فَمَا مَتَاعُ‏ الحَْيَاِة الد ُّنْيَا ‏ِفي الآْ‏ خِ‏ رَِة إِلا َّ
قَلِيلٌ‏
Allah َ için mücadele edecek, nefsi için değil.
Müslümanlar savaşı istemezler. Ama savaş
vuku bulunca sabır ve metanetle savaşırlar.
Zira Rasulullah (s.a.v): َ
“Ey insanlar, düşmanla karşılaşmayı
temenni etmeyin, Allah’tan afiyet dileyin.
Ancak karşılaşacak olursanız sabredin.” 5
Ya Rabbi, ayaklarımızı sabit kıl! Amin. Biz
savaş isteyenlerden değiliz fakat şu an İslam
coğrafyasında oluk oluk kan akarken, biz
birbirimize haset, biz birbirimize kibir, biz
birbirimize husumet içerisindeyiz. Anladık
Kur’an’ı deyip, Kur’an’ı fikir tartışmalarına konu
ediyoruz. Kur’an’ı Azimüşşanı anlamak, hayata
tatbik etmekle olur. Fakat hayata tatbik edecek
kişi, geçmişte Hama’da çoluk çocuk demeden
tanklarla ezenlerin, bugün Suriye’de topluca
katledenlerin, Libya, Pakistan, Afganistan, Irak,
Doğu Türkistan, Keşmir, Çeçenya gibi İslam
ülkelerini kana boğanların kafir olduğunu
unutmasın!
Biz neferliğe razıyız. Komutanlıkta gözümüz
yok. Bize askerlik, bize kulluk yeter. Biz Allah’ın
kuluyuz, Rasulullah (s.a.v)’in ümmetiyiz. Biz
La İlahe İllallah Muhammedurrasululllah
diyenlerle, birlikteyiz.
Ormanda aslan kurda bakar, bir deri bir
kemik kalmıştır.
- Ey kurt kardeş nedir bu halin, der.
- Açım aslan baba, der. Aslan;
يَا أي ُّهَا الن َّا ‏ُس
تَتَمَن َّوْا لِقَاءَ‏ العَدُ ِّو وَاسْألُوا الل َّهَ‏ الْعَافِيَةَ،‏ وَإذَا لَقِيتُمُوهُ‏ ‏ْم
فَاصْبرُِوا
وَأَعِد ُّوا لهَُْم مَا اسْتَطَعْتُ‏ ‏ْم مِ‏ ‏ْن قُو ٍَّة وَمِ‏ ‏ْن رِبَا ‏ِط الخَْيِْل تُرْهِبُوَن بِِه عَدْ‏ َّو الل َِّه
وَعَدُو َّكُمْ‏ وَآخَرِي ‏َن مِ‏ ‏ْن دُوِِ‏ ‏ْم لاَ‏ تَعْلَمُونَهُ‏ ‏ُم الل َّهُ‏ يَعْلَمُهُ‏ ‏ْم وَمَا تُنْفِقُوا مِ‏ ‏ْن شَيْ‏ ‏ٍء
َّف إِلَيْكُ‏ ‏ْم وَأَنْتُ‏ ‏ْم لاَ‏ تُظْلَمُوَن
فيِ‏ سَبِيِل الل َِّه يُوَ‏
- E, takıl benim peşime, avlanayım,
doyurayım karnını, der.
Az ilerlerler, orada tilki vardır. Tilkiyi de
çağırırlar. O da takılır. Sonra aslan şöyle bir geyik
sürüsü görür. Bir yavru ceylanın peşine takılır.
Ceylan çelimsiz, biraz hastalıklıdır. Bugünkü
insan suretindeki zalimler, vahşilerden daha
vahşidir. Hiçbir şey yapmadıkları halde insanları
5 Buharî, Cihad, 112, 156, Müslim, Cihad 19, 20; Ebû Davud,
Cihad, 89.
َ◌
1
Bizbiriz Dergisi • 31