AKP Faflizmden Vazgeçmiyor!

sela:
“Türkiye gergin bir siyasi ortam
içinde seçime gidiyor. ... ‹flte böyle
bir ortam içinde ba¤›ms›z kiflilikleriyle
tan›nan, demokrat isimlerin
Meclis'te bulunmas› önem kazan›-
yor. Bask›n Oran, Ufuk Uras ve
önümüzdeki günlerde netleflecek di-
¤er ba¤›ms›z adaylar, seçimler aç›-
s›ndan yeni bir seçenek oluflturuyor.
fiimdi yeni bir dönem bafll›yor.”
Yukar›daki sat›rlar Cumhuriyet
yazar› Oral Çal›fllar’a aitti. Afla¤›daki
-ayn› muhtevadaki- sat›rlar ise,
Evrensel’den Kamil Tekin Sürek’e:
“Bu koflullarda demokrasi güçlerinin
Meclis’e girmesi önemli.
K›rk elli kifli girerse Meclis’te
önemli ifller yaparlar, ama üç-befl
kifli bile bu Meclis’te çok fley yapabilir.
Altm›fl befl seçiminde Meclis’e
giren on befl T‹P milletvekilinin
yapt›klar› hâlâ anlat›l›yor.”
Evet, bu sözler karfl›s›nda da, yani
“üç-befl kifli bile bu Meclis’te çok
fley yapabilir” iddias› karfl›s›nda da
yukar›da dedi¤imizi tekrarlayaca-
¤›z: Bunu iddia edebilmek, ya Türkiye
gerçeklerinden habersiz olmakt›r
ya da tam bir aymazl›kt›r.
ÖDP, EMEP gibi legal partilerin
kuruluflu, “kitlelerin ihtiyac›”yla, iflçi
s›n›f›n›n ihtiyaçlar›yla aç›klanm›flt›.
Oysa sorun kitlelerin ihtiyac›
de¤il, bu partileri kuran ak›mlar›n
daha farkl› bir mücadeleyi omuzlayacak
gücü kendilerinde bulamamalar›yd›.
Bugün de “ba¤›ms›z aday” politikas›nda
sorun “solun seçeneksizli-
¤i” de¤il, kitlelere bir seçenek sunmak
de¤ildir. Sorun, reformist, parlamenterist
politikalar›n t›kanm›fl
olmas›d›r. Çünkü reformizmin y›llard›r
hemen hiçbir öngörüsü karfl›-
l›k bulmam›flt›r. Bu politikan›n sahipleri,
hiçbir alanda hiçbir kazan›-
ma, ciddi hiçbir direnifle imza atmam›flt›r.
Dahas›, kendilerini esas olarak
konumland›rd›klar› yer olan parlamenter
mücadele alan›nda da, neredeyse
kurulduklar›ndan bu yana,
düzenin “sosyal demokrat” güçleriyle
ittifaklar peflinde veya Kürt
milliyetçi harekete yedeklenerek
oradan oraya sürüklenip durmufllard›r.
Bugün bu açmaz›n bask›lanmas›
alt›ndad›rlar. Fakat “ba¤›ms›z
aday”l›kla bulduklar›n› sand›klar›
“ç›k›fl”, özünde tam bir ç›k›fls›zl›kt›r.
Dolay›s›yla, parlamenterist politikalar›ndaki
t›kan›kl›k daha da pekiflecek,
parlamenterizmin iflas› zeminindeki
krizleri büyüyecektir.
“Hele bir parlamentoya üç befl
kifli de olsa sokal›m, bak›n görün o
zaman nas›l muhalefet yap›yoruz”
beklentisini hakim k›larak, flimdi
tart›flma de¤il, ifl zaman› diyerek,
bugün tart›flma dondurulmufltur belki,
ama bu tart›flmadan sonuna kadar
kaçmak mümkün de¤ildir.
Teorisiz politika!
Ortada bir politika var, ama politikan›n
temelleri yok, dayanaklar›
yok. Gerçekte flu anda “ba¤›ms›z
aday politikas›”n› teorik, ideolojik
olarak nas›l savunacaklar›n› reformistlerin
kendisi de tam olarak bilemiyor.
Teori arkadan geliyor; çünkü ba-
¤›ms›z aday politikas›, ideolojik,
politik de¤il, tamamen faydac›l›k
üzerine flekillenmifl bir politikad›r...
Mesela ÖDP, iki hafta önce Parti
Meclisi’nde parti olarak seçime girmeyi
kararlaflt›rd›; peki sonra ne oldu..
Sonras› pragmatizmdir!
DTP “ba¤›ms›z aday” karar› almasayd›,
bugünkü “ba¤›ms›z aday”
politikas›n›n savunucular›n›n birço-
¤unun bu politikay› savunmayaca¤›
aç›kt›r. DTP’nin karar› gündeme
gelmeseydi “ba¤›ms›z aday” önerisi
de san›r›z bir grup ayd›n›n önerisi
olarak kalacakt›. (Kürt milliyetçi
hareketin “ba¤›ms›z aday” politikas›yla,
kendilerini sosyalist olarak tan›mlayan
parti ve çevrelerin “ba-
¤›ms›z aday” politikas›n› belli bir
aç›dan ayr› ayr› de¤erlendirmek gerekir
ve burada biz esas olarak Kürt
milliyetçili¤i d›fl›ndaki reformist solun
tavr›n› ele al›yoruz. Kürt milliyetçi
hareketi, di¤erlerine göre kendi
içinde daha tutarl›d›r ve en az›ndan
kendi gücü, kendi eme¤i üzerinden
ve kendi çizgisine uygun bir
politika sürdürmektedir. )
Reformist solun kendi oyu yok,
kendi çal›flmas›na güvenmiyor,
Kürtler’in oylar›na güvenerek politika
gelifltiriyor. Baflka bir deyiflle
Kürt milliyetçi hareketin flemsiyesi
alt›na s›¤›narak politika yapmakt›r
bunun ad›. ÖDP’deki kavgan›n bir
yan› da bu politika üzerinedir.
Emek Partisi Genel Merkezi ad›-
na yap›lan aç›klamada “emek ve demokrasi
güçlerinin ortak temsiliyeti
için Genel Baflkan›m›z Levent Tüzel
‹zmir 1. Bölge’den ba¤›ms›z milletvekili
aday› olarak seçimlere kat›lacakt›r”
deniyor.
‹zah edici, ikna edici bir muhtevadan
yoksun kuflkusuz bu gerekçe.
Çünkü esasta Emek Partisi’nin kendisine
ait bir tespit, irade, politika
yoktur. E¤er DTP kendi ad›yla girseydi
seçime, süreç farkl› flekillenecek
ve Emek Partisi bir flekilde o
politikaya yedeklenecekti.
Sadece Bask›n Oran’›n seçilmesi
ihtimali üzerine yaz›lanlar okundu¤unda,
acaba o sat›rlar› yazanlar
baflka bir ülkede mi yafl›yor diye soruyorsunuz
kendi kendinize.
Birgün’den Do¤an T›l›ç, 5 Haziran
tarihli yaz›s›nda diyor ki; “Keflke,
Bask›n Oran gibi Meclis'te ezber
bozacak birkaç gerçekten ba¤›ms›z
demokrat› seçtirebilmeyi solun ortak
baflar› hanesine yazd›rabilsek!”
Ba¤›ms›z aday politikas›n› savunanlar›n
en önemli gerekçelerinden
biri de bu “ezber bozma!”
Kimin ezberini bozacak Bask›n
Oranlar acaba Meclisin, oligarflinin
vekillerinin mi
Hiç bofluna u¤raflmas›nlar.
Ezber bozmaktan sözedenler,
oligarflinin politikalar›n› “ezberinde
baflka bir fley olmad›¤› için” mi
böyle belirledi¤ini san›yorlar acaba
San›yorlarsa, yan›l›yorlar. Oligarflinin
politikalar› “ezber”den de-
¤il, s›n›fsal gereklerden kaynaklan›-
yor. Onlar s›n›flar›n›n ç›karlar›yla
Say›: 108 SEÇ‹M 25