zdÓ ˚ zdiyetÓ li «iyayÍ KurmÍnc - Pen-Kurd

i dibare bir ba xwe û ew, lawê wî û çerxciyê wî yê Êzdî (EliyêŞindî ji Gu.Maratê) li binê kela Helebê bi dar de kirin.Piştî kuştina Betal Aĝa û derketina Îbrahîm Paşa ji Sûryê,alîgirên Betêl yên Êzdî toşî zordariya Osmaniyan bûn, û ji wêdemê de rola wan li Çi.Kurmênc û li navçeyên Helebê pirdagerî. Li wan deman, û di bin zora gelek kirdeyan de,hejmareke mezin ji Êzdiyan neçar bibûn ola xwe berdin û bibinMisliman.Ma em bêjin, ku li destpêka serdema Osmanî, Êzdî wekbawermendên oleke cuda dihatin dîtin, û dewletê ji ber xizmetaleşkeriyê ve jî pere ji wan distandin. Lê li dawiya serdemaOsmanî, ew mîna binoleke Îslamî hatin nasandin û diçûnlêşkeriyê jî, û li ser nasama wan jî wiha dihat nivîsandin:(Mislêm-Yezîdî).Êzdî li sedsala bîstan:Êzdiyên navça Çi.Kurmênc bi pergaleke lawaz û bê rêberênolî û civakî derbas sedsala bîstan bûn. Li wan deman, gelekÊzdî û piraniya Aĝeyên hoza Şikêk û Cûmê jî di nav de bûn,ola xwe berda bûn û bibûn Misliman. Wê yekê valahiyekehikardar di nav civaka Êzdiyên navça Çi.Kurmênc de hîşti bû.Lê belê, di heyama Şerê Cihanî yê Yekê de, û di rewş ûencamên wê de, rêbertiyeke Êzdî ye civakî ye nû hat meydanê.Vê carê ew ji nav pileya olî ya Mirûdan bider ket. Ew rêberê nûDewrêşê Şemo ji gundê Qîbarê bû.Dewrêşê Şemo kî bû?Zanînên mala Şemo dibêjin, ku bapîrên wan li sedsalaşanzdehan li dema Şêx 'Ezdîn li Helebê rûdiniştin û li şeqamaNecaran karê necariyê dikirin. Lê ji ber hin nîrên civakî yên102PDF created with FinePrint pdfFactory trial version http://www.fineprint.com