zdÓ ˚ zdiyetÓ li «iyayÍ KurmÍnc - Pen-Kurd

Kesk: Şana aştî û şîndaniyê ye.Pişt re wî balindeyek bi navê “Angir” afirand, durr li serpiştê danî û çel hezar sal li ser rûnişt.Paşê, Xwedê heft Firîşte ji nûra xwe di hef rojan deafirandin, ew jî ev bûn: Izraîl li roja Yekşemê, Ezazîl li rojaDuşemê, Dirdayîl li roja Sêşemê, Israfîl li roja Çarşemê,Mîkayîl li roja Pêncşemê, Şemnayîl li roja Înê û Cibrayîl jî liroja Şemiyê, û Ezazîl/ Melek Tawisê jî kir serokê wan. Li vêderbarê Qewl dibêje:Ew in melekên kibîrBerî xasa bi çendî bedîlÇûn hizreta Melekê CelîlPişt re, Xwedê ji durrê peya bû û bi dengekî pê de Qîrî. Wêhîngê durr peqî, perçe perçe bû, av ji hundurê wê derket û bûderya. Pişt re Xwedê Cibrayîl şand, ji perçeyên durrê roj û hêvçê kirin, ji hûrikiyên wê jî stêr çê kirin û bi ezmên vedaliqandin.Paşê Xwedê gemiyek çê kir, lê siwar bû û sî hezar sal li serderyayê gerî.Piştî wê, Xwedê bi dengekî gewre bankir, kevir pê hişkbûn, zemîn afirî û gilover bû, çar alî jî jê re hatin çêkirin,Xwedê bi xwe jî ji ezmên daket û li Lalişê “ango li Buhuştê”danişt.Pişt re, Xwedê çiya, dar û geye afirandin û sî hezar Firîştejî afirandin da ku perestvaniya wî bikin û fermana wan jîradestî Melek Tawis kir.Wê hîngê, Xwedê ji Firîşteyên xwe re got, ez dixwazimAdem bafrînim û bikim mirov da ku milet li ser zemînê peydabibin. Wî ferman da Cibrayîl, da ku av, agir, ba û axê ji çaraliyên zemînê wîne. Ew ax çar rengî bû: Sipî, Zer, Sor û Reş17PDF created with FinePrint pdfFactory trial version http://www.fineprint.com