odgovornost zaposlenih u bosni i hercegovini - Seminarski Maturski ...

4.1.4. Postojanje krivice kao uvjet odgovornosti zaposlenika
Da bi zaposlenik, odnosno sluţbenik bio odgovoran za štetu, izmeĊu
njegovog ponašanja i priĉinjene štete mora postojati uzroĉna veza, zatim šteta treba
da je nastala protupravnom radnjom.
Osnov odgovornosti zaposlenika, odnosno sluţbenika za prouzrokovanu štetu jeste
krivica koja se svodi na namjeru da štetu prouzrokuje, ili na njegovu krajnju
nepaţnju. Iz ovoga se da zakljuĉiti da zaposlenik, odnosno sluţbenik ne odgovara
za štetu koju prouzrokuje poslodavcu, odnosno organu uprave iz obiĉne nepaţnje.
Namjera postoji ako je zaposlenik, odnosno sluţbenik bio svjestan štetne
radnje i kad je htio da nastupi ili kad je bio svjestan da njegova radnja moţe
prouzrokovati štetne posljedice, pa je pristao na njeno nastupanje.
Krajnja nepaţnja kao oblik krivnje pretpostavlja ponašanje zaposlenika,
odnosno sluţbenika koji u svom radu ne primijeni ni onu paţnju koju bi primijenio
svaki iole paţljiv ĉovjek.
Ako štetu prouzrokuje više zaposlenika, odnosno sluţbenika, svaki
zaposlenik, odnosno sluţbenik je odgovoran za dio štete koju je prouzrokovao.
Ako se za svakog zaposlenika odnosno sluţbenika ne moţe utvrditi dio štete koju
je prouzrokovao, smatra se da su svi zaposlenici, odnosno sluţbenici jednako
odgovorni i štetu naknaĊuju u jednakim dijelovima.
Zaposlenik, odnosno sluţbenik štetu moţe prouzrokovati kako poslodavcu,
odnosno organu uprave, tako i trećem licu.
Za štetu koju zaposlenik, odnosno sluţbenik u radu – na sluţbi ili u vezi sa radom
prouzrokuje trećem licu, odgovara poslodavac kod kojeg je zaposlenik
bio na radu, odnosno za sluţbenika Federacija, Kanton ili Općina ĉiji je sluţbenik
uĉinio štetu, osim ako dokaţe da je zaposlenik, odnosno sluţbenik u datim
okolnostima postupao onako kako je trebao. 66
Oštećenik ima pravo da zahtijeva naknadu štete i neposredno od zaposlenika,
odnosno sluţbenika ako je šteta nastala kriviĉnim djelom uĉinjenim u vršenju
sluţbe.
Za razliku od obveznog prava kojim je predviĊeno pravilo da svako lice
koje drugome prouzrokuje štetu istu treba da naknadi ukoliko ne dokaţe da je šteta
nastala bez njegove krivice, u radnom pravu zaposlenik, odnosno sluţbenik
odgovara za štetu samo ukoliko je istu uĉinio u radu odnosno u vezi sa radom
odnosno u vezi sa sluţbom i ako je istu uĉinio namjerno ili iz krajnje nepaţnje. 67
66
Vidi ĉl. 83 Zakona o radu FBiH , ĉl. 95 Zakona o radu RS-a, zatim odredbu ĉl. 170 Zakona o obveznim odnosima
BiH o odgovornosti zaposlenika na radu
67
Vidi ĉl. 81 Zakona o radu FBiH, ĉl. 93 Zakona o radu RS-a, ĉl. 60 Zakona o drţavnoj sluţbi u FBiH, i ĉl. 46
Zakon o adminsitrativnoj sluţbi u upravi RS-a
37