plik pdf 11.50MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
plik pdf 11.50MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
plik pdf 11.50MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
samorząd zawodowy<br />
na przykład komunikacja społeczna (to jest szczególnie ważne<br />
wobec konieczności udziału inżynierów w konsultacjach<br />
społecznych), socjologia etc., w celu poszerzenia „ładunku”<br />
intelektualnego studentów i przez to ułatwienie im funkcjonowania<br />
w życiu zawodowym i umiejętności pracy w zespołach,<br />
łącznie z kierowaniem nimi. Znaczny udział przedmiotów nietechnicznych<br />
w kształceniu studentów, także na kierunku „budownictwo”,<br />
jest zgodny ze współczesnymi tendencjami i występuje<br />
w wielu czołowych uczelniach na świecie (por. księga<br />
z referatami).<br />
Jest to związane z rozszerzeniem roli inżyniera we współczesnym<br />
życiu społecznym i gospodarczym. Potrzeba rozszerzenia zakresu<br />
tzw. przedmiotów nietechnicznych jest jednym z ważnych argumentów<br />
przemawiających za postulowanym wydłużeniem okresu<br />
studiów (por. punkt 2.5).<br />
2.10. Swoboda przepływu usług a formy kształcenia<br />
Nowy element, będący jednocześnie nową jakością wszystkich<br />
zawodów budowlanych, zwłaszcza zaś na poziomie inżynierskim,<br />
to swoboda przepływu usług między państwami Unii Europejskiej<br />
(jest to przedmiotem specjalnej dyrektywy UE), a także<br />
innymi państwami świata. Mamy już tego bardzo liczne przykłady.<br />
Dlatego ważna jest współpraca międzynarodowa w zakresie<br />
kształcenia inżynierów budownictwa. Jej formami mogą być<br />
na przykład tzw. podwójne dyplomy (tj. wykonywane w dwóch<br />
uczelniach, krajowej i zagranicznej, lub wykonane w jednej, lecz<br />
bronione w dwóch), praktyki zagraniczne etc. Są już przykłady<br />
prowadzenia tej formy kształcenia na wyższych uczelniach, ale<br />
formy te należy zintensyfikować.<br />
2.11. Kształcenie a wahania koniunktury budowlanej<br />
Z dostępnych danych wynika, że liczba wolnych posad dla inżynierów<br />
budownictwa znacząco przewyższa liczbę absolwentów.<br />
Wynika to z ogromnych zadań stojących przed budownictwem<br />
w Polsce, zwłaszcza w zakresie infrastruktury transportowej.<br />
W procesie kształcenia na kierunku „budownictwo” uwzględnić<br />
jednak należy tzw. wahania koniunktury budowlanej, przejawiające<br />
się okresowym – dłuższym lub krótszym – spadkiem zapotrzebowania<br />
rynku budowlanego na inżynierów. Oznacza to, że<br />
kształcenie ich powinno być dostatecznie elastyczne, umożliwiające<br />
pracę inżynierów (zwłaszcza absolwentów II stopnia studiów)<br />
także w innych zawodach. Są na świecie liczne przykłady<br />
zatrudniania wymienionych absolwentów poza budownictwem.<br />
2.12. Kształcenie ustawiczne<br />
Integralną część procesu kształcenia stanowi system tzw. kształcenia<br />
ustawicznego, w tym studia podyplomowe. System ten nie<br />
powinien być oparty na zasadzie pełnej dobrowolności (tak jest<br />
dotychczas), ale powinien obowiązywać całą społeczność inżynierów<br />
budownictwa. Jest tak w wielu krajach świata, zwłaszcza<br />
wysoko rozwiniętych, o wysokim poziomie budownictwa.<br />
Należy więc stworzyć praktycznie od podstaw system obowiązkowego<br />
podnoszenia kwalifikacji przez inżynierów budownictwa.<br />
System ten może przybierać rozmaite formy – obowiązkowy<br />
udział w szkoleniach, konferencjach naukowo-technicznych,<br />
czytelnictwie prasy technicznej etc. Warunkiem niezbędnym tego<br />
systemu jest kontrolowalność i skuteczne egzekwowanie obowiązku<br />
podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez inżynierów<br />
budownictwa. Obecnie uprawnienia budowlane są – po spełnieniu<br />
ujętych w przepisach warunków – nadawane dożywotnio<br />
bez jakichkolwiek warunków dotyczących ich odnawiania. Nie<br />
sprzyja to powszechności podnoszenia kwalifikacji zawodowych,<br />
niezbędnego wobec szybkiego postępu technicznego we<br />
wszystkich dziedzinach budownictwa oraz konieczności sprostania<br />
konkurencji innych wobec swobodnego przepływu usług<br />
między państwami UE. Szczególnie powinno to dotyczyć osób<br />
posiadających uprawnienie rzeczoznawcy budowlanego. Stworzenie<br />
obowiązkowego systemu kształcenia ustawicznego jest<br />
zadaniem głównie dla PIIB.<br />
2.13. Źródła finansowania kształcenia<br />
Na potrzeby kształcenia, każdego stopnia – od zasadniczego<br />
po akademickie i ustawiczne, można uzyskać środki finansowe<br />
z różnego rodzaju tzw. funduszy europejskich. Należy zintensyfikować<br />
starania o ich pozyskiwanie. Mogą one w znacznym stopniu<br />
wspomóc stosunkowo skromne środki budżetowe państwa<br />
przeznaczone na kształcenie.<br />
2.14. Uprawnienia budowlane dla techników<br />
Nie jest już kontrowersyjne nadawanie uprawnień budowlanych<br />
dla techników budownictwa. Chodzi tu oczywiście o uprawnienia<br />
wykonawcze (nie projektowe) w zakresie ograniczonym<br />
do tzw. prostych obiektów. W tej sprawie jednolite, pozytywne<br />
stanowisko zajął PZITB oraz PIIB, przedkładając je Ministerstwu<br />
Infrastruktury. Wymienione organizacje postulują dokonanie odpowiednich<br />
zmian w ustawie Prawo budowlane, które spowodują,<br />
że technicy będą mieli dostęp do takich uprawnień.<br />
3. Podsumowanie<br />
Od poziomu budownictwa w znacznym stopniu zależy poziom<br />
i jakość życia w wymiarze indywidualnym i społecznym. Poziom<br />
budownictwa z kolei uwarunkowany jest głównie jakością kadr<br />
technicznych działających w jego sferze, a jakość ta – systemem<br />
i jakością ich kształcenia. Dlatego doskonalenie tego systemu<br />
ma ważne znaczenie społeczne i gospodarcze. Wnioski z części<br />
problemowej 55. Konferencji Krynickiej mają służyć temu<br />
celowi.<br />
prof. Zbigniew Grabowski<br />
prezes Krajowej Rady PIIB<br />
mgr inż. Wiktor Piwkowski<br />
przewodniczący ZG PZITB<br />
prof. Wojciech Radomski<br />
przewodniczący KILiW PAN<br />
12<br />
INŻYNIER BUDOWNICTWA