plik pdf 11.50MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

prawo
Modernizacje dźwigów
– aspekty techniczne i finansowe
Z technicznego punktu widzenia wszystkie
dźwigi osobowe i osobowo-towarowe (windy)
po maksimum 20 latach eksploatacji muszą być
modernizowane.
Potrzeba modernizacji dźwigów wynika przede wszystkim z postępu
technicznego w tej branży oraz coraz wyższych wymagań
dotyczących bezpieczeństwa użytkowania. Prowadzona konserwacja
utrzymuje dźwigi jedynie na założonym przy ich projektowaniu
poziomie funkcjonalności eksploatacyjnej oraz bezpieczeństwa.
W Polsce natychmiastowej modernizacji wymaga ponad 40 tys.
dźwigów instalowanych w latach 1970–1990. Szacowany koszt
tej modernizacji to ok. 1800 mln EUR. W samej Warszawie jest
ok. 10 tys. dźwigów, których koszt modernizacji szacuje
się na kwotę 1,5 mld PLN, a modernizację minimum 1000
wind powinno się zacząć od dziś. Koszt modernizacji tych
1000 wind jest równoważny całej kwocie przeznaczonej w regionalnym
programie operacyjnym dla Mazowsza na rewitalizację.
Właściciele dźwigów oczekują pomocy państwa w tym
zakresie w postaci dotacji, tak jak to ma miejsce przy
termomodernizacji budynków. Dotacje przyniosą istotne
korzyści. Dzięki zastosowaniu Zalecenia 95/216/EC Komisji Europejskiej
opartego na normie SNEL (EN81-80) przy jednoczesnym
uwzględnieniu dokumentu CEN/TS 81-82, dotyczącego poprawy
dostępu do istniejących dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych,
inwestycja ta pozwoli osiągnąć:
■■ wsparcie aktywności gospodarczej oraz utrzymanie i tworzenie
licznych miejsc pracy dla wykwalifikowanych pracowników,
w regionach najbardziej dotkniętych kryzysem poprzez inwestowanie
w rozwój środowiska budownictwa mieszkaniowego;
■■ podniesienie bezpieczeństwa gorzej sytuowanych obywateli,
właścicieli mieszkań w zasobach spółdzielni mieszkaniowych
i wspólnot mieszkaniowych oraz budynków socjalnych wybudowanych
na przestrzeni ostatnich 50 lat;
■ ■ poprawę dostępności osób niepełnosprawnych i starszych do
budynków i mieszkań;
■■ zmniejszenie zużycia energii przez urządzenia dźwigowe
(energooszczędne rozwiązania).
Unia Europejska popiera finansowanie remontów budynków
mieszkalnych, które prowadzą do wzrostu efektywności
energetycznej w mieszkalnictwie. Temu celowi służyć ma
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 397/2009
z 6 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie WE nr 1080/2006
w odniesieniu do kwalifikowalności efektywności energetycznej i inwestycji
w energię odnawialną w budownictwie mieszkaniowym.
Rozporządzenie to w art. 1 wprowadziło zmianę art. 7, polegającą
na dodaniu nowego ustępu 1a o następującej treści:
W każdym państwie członkowskim wydatki na zwiększanie efektywności
energetycznej oraz wykorzystanie energii odnawialnej
w istniejącym budownictwie mieszkaniowym są kwalifikowalne
do kwoty 4% całkowitej alokacji z EFRR. W celu wspierania spójności
społecznej państwa członkowskie określają w przepisach
krajowych kategorie kwalifikujących się budynków mieszkalnych,
zgodnie z art. 56 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006.
Zmiana weszła w życie 11 czerwca 2009 r.
Tym samym UE otworzyła Polsce drogę do wspierania w okresie
finansowania 2007–2013 ze środków Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) takich remontów
i modernizacji istniejącej substancji mieszkaniowej, które będą
prowadziły do zwiększania efektywności energetycznej.
Również przedstawiony w 2009 r. przez Ministerstwo Gospodarki
projekt „Polityki energetycznej Polski do roku 2030” jako pierwszy
52
INŻYNIER BUDOWNICTWA