Czerwiec 2007 - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

SAMORZĄD ZAWODOWY
■
■
■
■
■
■
■
■
W wyniku przeprowadzonych postępowań:
22 sprawy umorzono,
w 17 sprawach utrzymano w mocy wydaną decyzję względnie
postanowienie,
5 spraw przekazano wg właściwości,
w 3 stwierdzono nieważność rozstrzygnięcia,
w 1 sprawie stwierdzono uchybienie do wniesienia odwołania,
w 3 sprawach odmówiono wszczęcia postępowania,
3 sprawy uchylono i przekazano do ponownego rozpatrzenia
przez OROZ,
5 spraw było w toku na dzień 31.12.2006 r.
Liczba umorzonych spraw przez Krajowego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej z tytułu odpowiedzialności
zawodowej wzrasta. Główną przyczyną tego są niewłaściwe lub
często nieuzasadnione zarzuty w stosunku do członków naszej
Izby.
Drugą przyczyną jest doręczenie decyzji podmiotom nie
będącym stronom. Wątpliwości prawne odnośnie do powyższej
kwestii rozstrzygnął skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu
Administracyjnego podejmując w dn. 5 lipca 1999 r. uchwałę
o treści:
Stwierdzenie przez organ odwoławczy, iż wnoszący odwołanie
nie jest stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a. następuje w drodze decyzji
o umorzeniu postępowania odwoławczego na podstawie art.
138 § 1 pkt 3 k.p.a. Podobnie stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Warszawie w wyroku z dnia 7 grudnia 2005 r.
Wśród postępowań z zakresu odpowiedzialności zawodowej
oraz dyscyplinarnej prowadzonych przez Krajowego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej większość obwinionych to osoby
z wykształceniem wyższym technicznym – 71%, drugą grupą
są osoby z wykształceniem średnim technicznym – 27% i najmniejszą
z wykształceniem majstra – 2%. Dane te ilustruje poniższy
wykres.
27%
2%
71%
Wykształcenie członków Izby, przeciwko którym toczyło się
postępowanie przed KROZ
w yższe
technik
majster
Analizując specjalność uprawnień budowlanych inżynierów
budownictwa, wobec których toczyło się postępowanie przed
Krajowym Rzecznikiem Odpowiedzialności Zawodowej, to największą
grupę stanowią osoby posiadające uprawnia budowlane
w specjalności konstrukcyjno-budowlanej – 73%, drugą grupą
są osoby ze specjalnością konstrukcyjno-inżynieryjną – 14%,
w dalszej kolejności ze specjalnością architektoniczną – 11 %
oraz drogową – 2%. Dane te ilustruje poniższy wykres.
b) Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej stoi na
stanowisku, że w każdej izbie okręgowej winny być obowiązkowo
przeprowadzone szkolenia dla członków zespołów
OROZ i OSD minimum raz w roku;
c) W każdym okręgu winna być zatrudniona osoba do obsługi
administracyjno-prawnej OROZ i OSD, należy podkreślić,
że w większości izb okręgowych zostało już to załatwione,
co znakomicie ułatwia pracę wymienionym organom. Takie
rozwiązanie organizacyjne jest wymuszone przez skomplikowany
charakter spraw pod względem prawnym;
d) W każdym okręgu winny być prowadzone dyżury OROZ, co
ułatwia kontakt z członkami izb i przyczynia się do zmniejszenia
liczby wszczętych postępowań;
e) Wnioski o ukaranie w trybie odpowiedzialności zawodowej
sporządzane przez Powiatowych Inspektorów Nadzoru
Budowlanego nie zwierają wszystkich obligatoryjnych elementów
wskazanych w art. 97 Prawa budowlanego. Z tego
względu konieczne jest uzupełnianie postępowań wyjaśniających
przez Rzeczników Odpowiedzialności Zawodowej
przed skierowaniem wniosku do Sądu Dyscplinanego, co z
kolei ograniczone jest terminem przedawnienia;
f) Skargi osób fizycznych i innych podmiotów kierowane do
Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej są
w istocie środkami mającymi na celu uzyskanie korzystnych
dla tych podmiotów rozstrzygnięć, które można wykorzystać
na ogół w innych postępowaniach;
g) W rozpatrywanych sprawach zdarza się mylenie trybów, coś
powinno być w trybie zawodowym, a Okręgowy Rzecznik
Odpowiedzialności Zawodowej rozpatrzył w trybie dyscyplinarnym;
h) Postępowanie należy prowadzić rzetelnie. Można spotkać
się z zarzutem, że skutecznie chronimy członków samorządu
przed odpowiedzialnością i nie dochowujemy zasad rzetelnego
procesu, to właśnie zarzucano lekarskiemu sądowi
dyscyplinarnemu;
i) Powinniśmy mieć świadomość tego, jak trudna, odpowiedzialna
i niewdzięczna jest funkcja Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej. W 90% przypadków zawsze bowiem
będzie jakiś podmiot niezadowolony z rozstrzygnięcia;
j) Pozytywną sprawą jest idea polubownego załatwiania
spraw.
Ponadto Rzecznik widzi potrzebę uregulowań prawnych,
które jednoznacznie określą odpowiedzialność zawodową
projektanta za wykonany projekt podczas realizacji inwestycji
– również na etapie budowy.
Brak jest również rozwiązań ustawowych dotyczących odpowiedzialności
inwestora za zmuszanie inżynierów do ustępstw.
Roboty budowlane są pracami sezonowymi i pewnych prac nie
powinno się wykonywać poza sezonem, w praktyce bywa inaczej.
Problemem jest to, że ustawa o finansach publicznych definiuje
budżety jako roczne (1.01–31.12). Częściowo sytuację poprawiłoby
przejście w skali całego kraju na budżet zadaniowy.
14%
11%
2%
konstrukcyjno-budow lana
konstrukcyjno-inżynieryjna
architektoniczna
drogow a
Krajowy Rzecznik
Odpowiedzialności Zawodowej PIIB
AGNIESZKA JOŃCA
73%
Posiadane uprawnienia budowlane w poszczególnych
specjalnościach przez członków Izby, wobec których toczyło się
postępowanie przed KROZ
Wnioski
a) Liczba spraw, które wpłynęły do okręgowych rzeczników,
utrzymała się na podobnym poziomie jak w roku 2005;
CZERWIEC 2007
INŻYNIER BUDOWNICTWA
21