Czerwiec 2007 - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Czerwiec 2007 - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Czerwiec 2007 - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TECHNOLOGIE<br />
Fot. 3. Wnętrze krytego stadionu Nagoja<br />
w Nagoji, Japonia<br />
Fot. 4. Kryta hala wielofunkcyjna<br />
w Singapurze – M. Kawaguchi<br />
Fot. 5. Konstrukcja kopuły prętowej nad<br />
stadionem wykonanej w systemie Orona<br />
Fot. 6. Hall wejściowy centrum<br />
konferencyjnego, Nagoja, Japonia<br />
Fot. 7. Konstrukcja wykonana w systemie<br />
Space Frame<br />
Fot. 8. Konstrukcja dachu nad biblioteką<br />
w Watykanie<br />
CZERWIEC <strong>2007</strong><br />
INŻYNIER BUDOWNICTWA<br />
Fot. 9. Przykład trójwarstwowej płaskiej<br />
konstrukcji typu UNIBAT – S. du Chateau<br />
Fot. 10. Narodowy stadion olimpijski<br />
w Pekinie, zbliżenie, październik 2006<br />
Fot. 11. Wielofunkcyjna hala sportowa<br />
w głównej wiosce olimpijskiej w Sydney<br />
– dach podwieszony na czterech<br />
słupach<br />
Fot. 12. Zadaszenie nad niewielką<br />
trybuną, podwieszone na jednym<br />
słupie, w głównej wiosce olimpijskiej<br />
w Sydney<br />
Fot. 13. Membrana stalowa nad krytą<br />
halą welodromu w Moskwie<br />
ku. Pozwala to na zminimalizowanie<br />
kosztów produkcji. Obszerne przedstawienie<br />
takich konstrukcji podano<br />
w książkach Makowskiego, np. [19]<br />
(1963), Büttnera i Stenkera [4] (1970),<br />
Bródki et al. [3] (1985) i Nooshina [23]<br />
(1991), Baruckiego (o S. du Chateau) [2].<br />
Następnym źródłem informacji są słynne<br />
konferencje światowe zainicjowane<br />
w Anglii przez Makowskiego (1967,<br />
1975, 1984, 1993, 2002) [18, 30, 22, 25,<br />
26], światowe czasopismo „Space Structures”<br />
zainicjowane i przez wiele lat wydawane<br />
przez Makowskiego i Nooshina<br />
[20], a od roku 2005 prowadzone przez<br />
Motro (Francja) i Chiltona (Anglia) [21].<br />
W końcu należy wskazać księgi konferencyjne<br />
i czasopisma wydawane przez<br />
IASS [1] oraz IABSE, wszystkie o światowym<br />
zasięgu.<br />
Dwa przykłady odejścia od zasady<br />
powtarzalności typowych węzłów<br />
i prętów pokazują fot. 9, 10.<br />
Innym typem konstrukcji lekkich są<br />
systemy rozciągane bazujące na linach,<br />
membranach lub na obydwu tych elementach,<br />
fot. 11–18. Konstrukcje linowe<br />
są klasyfikowane jako wiszące lub<br />
podwieszone, w zależności od rozwiązań<br />
konstrukcyjnych. W konstrukcjach<br />
podwieszonych siły w linach powodują<br />
ściskanie elementów podwieszonych.<br />
Istnieją budynki przekryte membranami<br />
tekstylnymi (ang. fabric) czy<br />
też stalowymi (głównie w Rosji, fot. 13).<br />
Najobszerniejszy katalog konstrukcji<br />
membranowych (tekstylnych) podał<br />
Ishii [11–13]. Konstrukcje te osiągają<br />
znaczne rozpiętości. Dobrym przykładem<br />
jest Millenium Dome (Anglia),<br />
gdzie zewnętrzny wymiar kopuły osiąga<br />
ok. 300 m; kopuła podwieszona na<br />
masztach pośrednich.<br />
Potem przyszła moda na konstrukcje<br />
cięgnowo-prętowe (po angielsku<br />
tensegrity), gdzie niewiele prętów lub<br />
pierścieni ściskanych jest połączone ze<br />
znacznie większą liczbą cięgien – na<br />
ogół lin. Osiąga się większe rozpiętości,<br />
lecz konstrukcje są znacznie mniej<br />
sztywne. Mogą być stosowane jako dachy<br />
płaskie, kopuły, a nawet wieże. Dobrym<br />
przykładem tego typu rozwiązań<br />
jest obiekt olimpijski w Atlancie, USA<br />
(Atlanta Dome), gdzie nieliczne słupki<br />
rozpierają zespół lin i membranę stanowiącą<br />
zewnętrzną powłokę (fot. 18). Do<br />
znanych twórców takich konstrukcji<br />
należą m.in. D. Geiger (USA), R. Motro<br />
(Francja), J. Rębielak (fot. 19, rys. 1).<br />
63
Change language