Wybrane dokumenty represji i życia codziennego - Fundacja Polsko ...

Karty zaopatrzeniowe – zostały wprowadzone przez Niemców już na początku wojnyi z biegiem czasu objęły większość podstawowych artykułów spożywczych i przemysłowych.Istniały więc kartki na chleb – Reichsbrotkarte, cukier i „smarowidło do chleba” – marmoladę(z marchwi i buraków) – Lebensmittelkarte fűr Zucker und Brotaufstrich, papierosy – Raucherkarte,mydło – Seifenkarte, wyroby przędzalnicze i tekstylne (odzieżowe) – Spinnstoffkarteitd. Karty zaopatrzeniowe wystawiane były przez wydziały aprowizacyjne gmin i magistratówi funkcjonowały w szerszym zakresie w ramach przymusowego zatrudnienia i ubezpieczenia.W przypadku więc kart wydawanych na ziemiach wcielonych i w „starej Rzeszy” nosiły one adnotacjeo siedzibie odpowiedniego krajowego urzędu ubezpieczeniowego (LWA). Od 1942 rokuna ziemiach wcielonych zaczął obowiązywać przepis, by karty żywnościowe wydawano tylkopo przedstawieniu zaświadczenia o zatrudnieniu. Zaświadczenia te przesyłano następnie do Arbeitsamtów,by te naniosły odpowiednie adnotacje w prowadzonej przez siebie dokumentacji.Reichsbrotkarte – kartazaopatrzenia na chleb (i mąkę)– dla osób dokonującychsamodzielnego zaopatrzeniasię, GdańskIstniało zróżnicowanie, co do ilości i wielkości przysługujących artykułów oraz ich rodzaju. Wysokośćprzydziałów uzależniano: od narodowości – największe przydziały obejmowały oczywiścieNiemców i osoby wciągnięte na niemiecką listę narodowościową (w GG były 2-3 razywyższe niż dla Polaków); od typu wykonywanej pracy – wyższe przydziały np. dla robotnikówpracujących w przemyśle zbrojeniowym. Na terenach anektowanych do Rzeszy w Okręgu Ciechanówi na Górnym Śląsku wyższe przydziały stosowano wobec zatrudnionych, niż nie pracujących.Uzależniano je też od wieku – zróżnicowanie wg kategorii wiekowych, co szczególniedyskryminowało dzieci poniżej 14 roku życia wykonujące pracę dorosłych; płci – np. na kartachodzieżowych podział na karty dla mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewcząt, dzieci przedskończeniem pierwszego roku życia. Funkcjonowały też pewne różnice terytorialne nie tylkopomiędzy poszczególnymi prowincjami czy Gauami, ale też w ramach jednego administracyjnegoterytorium. W obrębie GG np. przydziały żywności w Warszawie były nico wyższe niżw innych miastach. W 1940 ujednolicono tu wielkość aprowizacji pod względem kalorycznym,choć różnice w wysokości i rodzaju przydziałów zawsze się utrzymywały i były uzależnione odmiejscowych zapasów, konkretnego miesiąca itp.Lebensmittelkarte fűr Zuckerund Brotaufstrich – karta zaopatrzeniana cukier i „smarowidłodo chleba” – marmoladę(z marchwi i buraków), Gdańsk34