coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

związane z otwartymi scenami narkotykowymi, w tym narażenie na kontakty z przestępcami.Miało to również wpływ na wybory konsumentów, przyczyniło się do mniejszej popularnościiniekcji. Związana z używaniem substancji psychoaktywnych epidemia HIV, która zniszczyłażycie wielu użytkowników i ich rodzin w krajach Europy, ominęła Holandię. Ważnymelementem tego sukcesu była nie tylko pragmatyczna polityka na poziomie krajowym, alerównież autonomia, jaką lokalni urzędnicy mieli w tworzeniu praktyk, które nie podporządkowywałysię literze prawa.Nie obyło się bez wyzwań. Na przykład, o ile coffee shopy zapewniły miejsce bezpieczneji kontrolowanej konsumpcji konopi bez narażania użytkowników na kontaktyz twardymi narkotykami, kolejnym rządom nie udało się skutecznie rozwiązać tak zwanegoproblemu „tylnych drzwi”, to znaczy hurtowego zaopatrywania coffee shopów w marihuanęna czarnym rynku. Choć całkowita legalizacja konopi czy regulacja rynku marihuanyspotykały się z poparciem społecznym, nie poszły za tym rozwiązania polityczne. Mimo żeHolandia nie zmieniła sedna swojej polityki narkotykowej i wciąż koncentruje się na redukcjiszkód indywidualnych i społecznych, kolejne rządy odczuwały międzynarodową presję, bynie legalizować ani regulować substancji psychoaktywnych. Dodatkowo, próby ograniczenia„narkoturystyki” przez zamknięcie coffee shopów dla osób bez holenderskiego obywatelstwawydają się tworzyć więcej problemów niż ich rozwiązywać i wywołują sprzeciw właścicielisklepów, klientów, społeczeństwa obywatelskiego, prawników i burmistrzów. Pomimo to,władze niektórych miejscowości konsekwentnie narzekają na „narkoturystykę”, jednocześnieczerpiąc profity z działalności coffee shopów.Raport ten jest dogłębną analizą polityki i praktyk, które umożliwiły lokalnym i krajowymwładzom holenderskim podejmowanie decyzji dotyczących polityki narkotykowej,które wpłynęły na życie użytkowników substancji psychoaktywnych lub osób w inny sposóbdotkniętych zjawiskiem zażywania tych substancji. Autorzy mają nadzieję, że przyda sięon członkom rządów i społeczeństw obywatelskich innych krajów, szukających rozwiązańrespektujących prawa człowieka, a zarazem mocno osadzonych w nauce i dobrych praktykachzdrowia publicznego. Lekcją płynącą z doświadczeń holenderskich jest to, że jakiekolwiekruchy w kierunku regulacji konopi i innych substancji psychoaktywnych przeznaczonych dokonsumpcji powinny obejmować cały łańcuch podaży, od produkcji po używanie.12 STRESZCZENIE