coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

ności. Represyjny zwrot kontynuował stworzony w 2010 pierwszy rząd Ruttego 12 – mniejszościowakoalicja VVD (liberałów) i CDA (chrześcijańskich demokratów), tolerowana przezprawicowo-populistyczną PVV (Partię Wolności) Geerta Wildersa.Pierwszy rząd, który przetrwał raptem 86 dni, zatytułował swoją umowę koalicyjną„Ku bezpieczniejszemu społeczeństwu” i wyraził zamiar ograniczenia obecności coffee shopóww okolicach szkół i na obszarach przygranicznych oraz powiązania grup przestępczychz działalnością tychże sklepów. Mimo że w 2012 roku Ministerstwo Zdrowia wciąż figurowałojako resort dowodzący polityką narkotykową, w praktyce kierowało nią MinisterstwoBezpieczeństwa i Sprawiedliwości (Blickman 2012).6.1 Eksperymenty z regulacjami (a raczej ich brak)W dokumencie z 2000 roku zatytułowanym „Droga do tylnych drzwi” (Het pad naar deachterdeur) minister sprawiedliwości napisał, że „fioletowa koalicja” nie zamierzała rozszerzaćpolityki tolerancji w stronę regulacji lub legalizacji uprawy konopi (TK 24 077, nr 75,1999/2000), ponieważ byłoby to sprzeczne z traktatami międzynarodowymi i stworzyłobyproblemy z egzekwowaniem prawa. Zorganizowanie zamkniętego systemu produkcji i dystrybucjikonopi uznano za niemożliwe w warunkach otwartej gospodarki (Van der Stel et al.,Everhardt et al., w Van Laar i Van Ooyen-Hoeben, 2009). Niedługo po tym, parlamentarnywniosek domagający się od rządu stworzenia wytycznych dla uprawy konopi został przyjętyjednym głosem przewagi (TK 24 077, nr 75, 1999/2000), lecz dokument taki nigdy niepowstał. Podobnie w latach 1999 i 2008 wielu burmistrzów o różnej przynależności politycznejwystąpiło z prośbą, by rząd uregulował sprawę produkcji konopi i zaopatrywania coffeeshopów. Kolejna połączona inicjatywna parlamentu i władz lokalnych, Manifest z Maastricht(z 9 grudnia 2005 roku) wzywał rząd, by ten pozwolił na eksperymenty z regulacją uprawykonopi. Pomysł ten upadł jednak w czerwcu 2006 roku, gdy VVD wycofała swoje poparcie.Żadna z tych inicjatyw nie uzyskała poparcia rządu centralnego (TK 24 077 nr 179, 2006),powołującego się na badania Instytutu Assera (2005) sugerujące, że traktaty międzynarodowenie pozwalały na takie eksperymenty. Lata później parlament wystosował zapytanie, czy rządnie ukrył wcześniejszej wersji raportu, zgodnie z którą takie eksperymenty nie stały w sprzecznościz traktatami międzynarodowymi (h-tk-20112012-69-8, 2011/2012). Według niektórychinformacji Ministerstwo Sprawiedliwości po otrzymaniu pierwszego szkicu raportu miało12. Holenderska nazwa „Rutte I” pochodzi od nazwiska lidera liberałów i premiera Marka Ruttego –przyp. tłum.38 ZMIANA NURTU – HOLENDERSKA POLITYKA NARKOTYKOWA W XXI WIEKU