coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

9.2 Bilans dodatniPozytywne skutki holenderskiej polityki narkotykowej są znaczące. Mimo łatwego dostępudo konopi, jaki zapewniają coffee shopy, konsumpcja konopi jest w granicach średniej europejskiej.Używanie konopi przestało być postrzegane w Holandii jako oznaka dewiacji lubprzynależności do subkultury na długo przed tym, zanim podobne zmiany zaszły w reszcieEuropy. Co najważniejsze, holenderska młodzież nie jest społecznie stygmatyzowana przezwpisy w rejestrze karnym za posiadanie konopi lub innych substancji w ilości na własnychużytek. Jak podsumowano w sekcji 6., do znaczących sukcesów w temacie twardych narkotykównależą: uniknięcie związanej z używaniem narkotyków epidemii HIV, widocznyzanik iniekcyjnego używania substancji psychoaktywnych oraz dostęp do wszechstronnychusług zdrowotnych i socjalnych dla starzejących się problemowych użytkowników.Co więcej, w przeciwieństwie do wielu innych krajów UE, gdzie ogółem około 21 procentwięźniów zaczęło wstrzykiwać narkotyki w zakładzie karnym (EMCDDA 2002), holenderskiewięzienia nie są miejscami transmisji HIV.Sukces holenderskiej polityki narkotykowej można chyba najlepiej wyjaśnić jako interakcjęmiędzy polityką narkotykową – w tym i usługami zdrowotnymi, i organami ścigania– oraz wielością innych czynników. Zmieniające się czynniki zewnętrzne, takie jak imigracjai polityki rewitalizacyjne miast, w znaczącym stopniu wpłynęły na rezultaty polityki narkotykoweji późniejsze zmiany rynków substancji psychoaktywnych. Jak podsumowanow części 6., do istotnych sukcesów w rozwiązywaniu problemu twardych narkotyków należą:uniknięcie związanej z używaniem narkotyków epidemii HIV, widoczny zanik iniekcyjnegoużywania substancji psychoaktywnych oraz dostęp do wszechstronnych usług zdrowotnychi socjalnych dla starzejących się użytkowników narkotyków. Co więcej, w przeciwieństwie dowielu innych krajów UE, gdzie około 21 procent więźniów zaczęło wstrzykiwać narkotykiw zakładzie karnym (EMCDDA 2002), holenderskie więzienia nie są miejscami transmisjiHIV.9.3 Dialektyka postępuPod koniec lat 90. i w XXI wieku, holenderską politykę narkotykową dotknęło coś, co holenderskihistoryk i dziennikarz Jan Romein (1937) określił prawem, wedle którego początkowaprzewaga w jakiejś dziedzinie w dłuższej perspektywie staje się niekorzystna. Wczesny startprogresywnej polityki narkotykowej stał się dla Holandii w dłuższym okresie brzemieniem.Holenderska polityka jest w oczywisty sposób opłacalna – udało się utrzymać pod kontroląproblem twardych narkotyków, używanie konopi pozostaje w akceptowalnych granicach,COFFEE SHOPY I KOMPROMIS 59