coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

9. Wnioski9.1 Tolerancja i dyskusja oparta na wiedzyW historii Holandii nie brakuje kontrowersji. Kraj ten ma długą tradycję pragmatycznegopodchodzenia do spornych kwestii, takich jak aborcja, prostytucja, dobrowolna eutanazja czyużywanie substancji psychoaktywnych. Tolerancja i współpraca pomimo różnic w poglądachi stylach życia były kluczowe dla wczesnego dobrobytu Holandii (Bikk 2007). Już dawno zarolę państwa uznano zabezpieczenie wolności wszystkich obywateli – „celem państwa jestw gruncie rzeczy wolność” napisał w 1670 roku Spinoza, domagając się szerokiej tolerancji.W latach 60. i 70. społeczeństwo Holandii przekształciło się z raczej zamkniętego i podzielonegowedług linii ideologicznych i religijnych w bardziej świeckie i zindywidualizowane.Jednak potrzeba pragmatyzmu, tolerancji i dialogu nie osłabła i wartości te pozostały w centrumholenderskiego procesu politycznego.Duch znowelizowanej ustawy opiumowej z 1976 roku – faktyczna dekryminalizacjaposiadania konopi i innych nielegalnych substancji psychoaktywnych na własny użytek orazzezwolenie na rozwój coffee shopów – jest zakorzeniony we wcześniejszym doświadczeniuholenderskim z regulacją opium i kokainy. Rozwój polityki narkotykowej w Holandii polegałw dużej mierze również na znajdowaniu płaszczyzny porozumienia dla przeciwstawnychopinii i tworzeniu większości politycznych wokół skomplikowanych kwestii społecznych.W 1976 roku nie było parlamentarnej większości, która poparłaby dekryminalizację podażykonopi lub handlu narkotykami innymi niż konopie, a rząd holenderski nie chciał ryzykowaćdoprowadzenie do problemów dyplomatycznych i gospodarczych z krajami ościennymi i spo-57