coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

narkotyku, lecz wielu. Problemowe używanie 6 heroiny i kokainy są mocno ze sobą związane,ponieważ kokaina pojawiła się i zadomowiła około 1982 roku w populacji użytkownikówheroiny, a nie wśród holenderskiej młodzieży, która wcześniej nie zażywała twardych narkotyków(Grund 1993). Zatem termin „używanie twardych narkotyków” w tym rozdziale odnosisię do konsumpcji heroiny i/lub kokainy.4.2 Związane ze sobą epidemie heroiny i kokainyW czterdziestoletniej historii epidemii używania twardych narkotyków w Holandii możnawyróżnić 4 fale nowych użytkowników, różniących się pod względem profilu społeczno-demograficznego:(I) 1972, wraz z początkiem używania heroiny w Holandii; (II) 1975, gdy byłakolonia holenderska Surinam uzyskała niepodległość, wielu młodych Surinamczyków przyjechałodo Holandii, a część z nich uwikłała się w problem; (III) 1980, gdy handel narkotykamiw Amsterdamie i Rotterdamie przeniósł się ze starych części miast do mieszkań w dzielnicachrobotniczych poza centrami, a heroina rozprzestrzeniła się na cały kraj; (IV) wzrost paleniakokainy w populacji użytkowników heroiny.4.2.1 Lata 70.: początek i rozwój konsumpcji heroinyPojawienie się heroiny było w dużej mierze niezamierzoną konsekwencją likwidacji handluopium w Amsterdamie. We wczesnych latach 70. twarde narkotyki w Holandii ograniczały sięgłównie do subkultury hippisów, wśród których popularne było eksperymentowanie z halucynogenami,amfetaminami i innymi substancjami psychoaktywnymi. Heroina pojawiła sięwśród nich dopiero w lecie 1972 roku. Później zaczęła pojawiać się w niektórych skupiskachżycia nocnego w Amsterdamie i Rotterdamie, przyciągając nowych użytkowników, zwłaszczamłodzież z klasy robotniczej i pierwszego pokolenia imigrantów z Surinamu (Janssen i Swierstra1982, Grund i Blanken 1993).W drugiej połowie lat 70., heroina była pierwszą substancją psychoaktywną, którejholenderskie społeczeństwo doświadczyło jako problemu społecznego, i która stała sięprzedmiotem pierwszej moralnej paniki wokół narkotyków w Holandii. Pod koniec dekady,kilka holenderskich miast miało dużą otwartą scenę narkotykową w okolicach konkretnychbarów, skrzyżowań, mostów czy centrów handlowych. Frederick Polak, psychiatra, w latach6. Problemowe używanie definiuje się jako „dożylne stosowanie narkotyków lub długotrwałe/regularnezażywanie opiatów, kokainy i/lub amfetamin” (http://ar2005.emcdda.europa.eu/pl/page058-pl.html#fn-146-1-1-9_1_0_0_0_0-2-0-1_104).26 PO DRUGIEJ STRONIE PŁOTU