coffee-shops-and-compromise-pl-20140713

7. Rola terapii, opiekispołecznej i programówredukcji szkódPomimo zmian, które zaszły od 2000 roku, Holendrzy nie zmienili zainicjowanego w połowielat 70. podejścia opartego na redukcji szkód. W ramach redukcji szkód realizowano politykęwyciągania bezdomnych użytkowników narkotyków z ulicy. Miasta eksperymentowałyz lokalnymi przepisami i rozporządzeniami, regulaminami transportu publicznego i szerokągamą innych środków, by zapewnić bezpieczeństwo publiczne. Zainwestowano w mieszkaniadla użytkowników narkotyków. Niektóre z osiedli są miejscami wolnymi od substancjipsychoaktywnych, w innych zgodnie z wewnętrznymi zasadami można używać twardychnarkotyków (Schatz, Schiffer i Kools 2010). Usługi socjalne i zdrowotne dla użytkownikównarkotyków są podstawą holenderskiej polityki narkotykowej. Lata 70. zdominowały debatyideologiczne, na przykład spór o terapie oparte na abstynencji kontra opieka zdrowotna czyredukcja szkód (Blok 2011). Niestety, brakowało komunikacji między programami abstynencyjnymia programami wsparcia społecznego i redukcji szkód.Leczenie metadonem wprowadzono w 1968 roku (Van den Brink 2010). W 1977roku Rotterdam rozpoczął niskoprogową terapię metadonem adresowaną przede wszystkimdo uczestników ulicznej sceny narkotykowej. Idąc za jego przykładem, Amsterdam w 1979roku uruchomił busa z metadonem dla pochodzących z Surinamu użytkowników heroiny(Blok 2008). W 1981 roku Stowarzyszenie Użytkowników z Rotterdamu (RJB) opublikowałow formie „czarnej księgi” krytykę programów metadonowych w mieście (Friedman et al.45