POLSKIE RASY ZACHOWAWCZE - KSOW

W 1986 r. Ministerstwo Rolnictwa,Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowejuznało wyhodowanegoprzez inż. A. Leźnickiego na fermieBatorówka lisa białoszyjnego zanową odmianę lisa pospolitego.Wielkość bardzo duża (samiecpowyżej 73 cm, samica powyżej68 cm), budowa ciała mocna, proporcjonalna,harmonijny wyglądzwierzęcia. Żadnych widocznychwad w budowie, bardzo dobra kondycja.Pysk czarny lub ciemnosrebrzystyz białą obwódką nosa, przechodzącąw strzałkę wzdłuż pyskai czoła. Uszy czarne. Umaszczenieszyi i tułowia jak u lisa ciemnegosrebrzystego, biały symetrycznykołnierz o szerokości 6–10 cm,przechodzący pasmem bieli na podgardlei brzuch. Łapy białe z czarnymicętkami lub plamami. Srebroczyste, lśniące, pokryte harmonijnierozłożonym, zgęstniałym wzdłużgrzbietu woalem. Woal kruczoczarny,barwa włosów pokrywowych nastronie brzusznej czarna lub biała.Barwa podszycia na stronie grzbietowejgrafitowa.Okrywa włosowa na stroniegrzbietowej bardzo gęsta, na stroniebrzusznej gęsta. Włosy pokrywowecałkowicie kryją podszycie na stroniegrzbietowej. Włosy średnio długie,jedwabiste, delikatne, okrywasprężysta. Kita suta, nie posrebrzana,kwiat o barwie czysto białej, symetryczny.Tchórz hodowlanyHodowla tchórzy hodowlanych(Mustela putorius L.), zwanychdawniej tchórzofretkami, datuje sięod lat 30. ubiegłego stulecia. Tchórzofretkajest mieszańcem, któregoformami wyjściowymi były: tchórzeuropejski i fretka, zwana równieżtchórzem afrykańskim. W 1985 r.rodzimą populację tchórzofretekuzupełniono materiałem importowanymze Szkocji. Dolew krwi tchórzyszkockich spowodował korzystnezmiany w okrywie włosowej.Uzyskano zwierzęta w innym typiebarwnym (popielato-kremowe), poszukiwanymna światowym rynkufutrzarskim. Ponadto, poprawiłasię gęstość okrywy włosowej orazuzyskano skrócenie włosów pokrywowychprzy jednoczesnym równomiernymzawoalowaniu. Skóry takuszlachetnionych tchórzy uzyskiwaływyższe ceny. Zachowanie korzystnychcech okrywy włosowej dochwili obecnej wyznacza kierunekprowadzenia prac hodowlanych.W końcu lat 80. roczna produkcjaskór tchórzy wynosiła około20 tys. sztuk. Istniejąca w późniejszymokresie dekoniunktura naskóry z mięsożernych zwierząt futerkowychdoprowadziła do bardzodużego zmniejszenia populacji tychzwierząt.Obecnie utrzymuje się w hodowlitchórzy trzy typy barwne. Typ bar-101