POLSKIE RASY ZACHOWAWCZE - KSOW

orientalnych, arabskich, tureckich,koni Przewalskiego, a także koniz krwią norycką. Do dziś nie wiadomojednak dokładnie, jakie jest ichpochodzenie. Istotne jest to, że rasata kształtowała się głównie pod wpływemśrodowiska – ostrego klimatugórskiego, przy ubogiej paszy i bardzoprymitywnych warunkach bytowania.Nazwę swą wywodzą od góraliruskich – Hucułów, ludności o specyficznejkulturze, dla których konieodgrywały bardzo ważną rolę w życiucodziennym. Pierwsza wzmianka pisemnao koniach huculskich pochodziz 1603 roku i została zamieszczonaprzez Drohostajskiego w „Hippice”,gdzie autor opisuje je jako doskonałekonie górskie, wspaniale sprawdzającesię w najtrudniejszych warunkach.W oparciu o dokumentację historycznąoraz analizę obecniehodowanego w Polsce pogłowiazostał opracowany wzorzec koniarasy huculskiej. Głowa dość ciężkao różnym profilu, szerokim czole,ale sucha; szyja średnio długa,raczej gruba, nigdy nie osadzonawysoko; tułów silny, długi, szeroki,o długich i wyjątkowo dobrzewysklepionych żebrach; kłąb niewysoki,ale wyraźnie zarysowanyi dobrze umięśniony. Grzbiet długi,prosty lub nieco wklęsły, ale mocny;lędźwie dość długie, szerokie i mocne;zad zaokrąglony lub nieco ścięty,bardzo mocny, często przebudowany.Pierś szeroka, łopatka ustawionastromo, co nie jest uznawane zawadę. Kończyny przednie kościste,bardzo mocne, o dobrze wykształconychnadgarstkach. Stawy skokoweszerokie i mocne, sprawiające przezto wrażenie dużych; często występującaszablastość kończyn tylnych;kopyta o bardzo twardym i elastycznymrogu, ale niewielkie. Uzębieniemocne, wolno ścierające się. Zarównoogiery jak i klacze odznaczają sięmocną i jędrną konstytucją, żywymtemperamentem i łagodnym usposobieniem.Umaszczenie jest przeważniegniade i myszate, w różnychodcieniach, srokate, rzadziej kare lubbułane. U koni gniadych, myszatych ibułanych pożądana jest ciemna pręgaciągnąca się przez grzbiet oraz pręgowaniena łopatkach i nogach, natomiastniepożądane są odmiany. Ruchkoni tej rasy, w stępie i kłusie, winiencharakteryzować się dużą dynamiką,umiarkowaną posuwistością, prawidłowąkadencją. Pewne skróceniechodów, wynikające z budowy anatomiczneji warunków użytkowania,nie jest traktowane jako wada.Wzorzec biometryczny:– wysokość w kłębie – ogiery 135do 145 cm, klacze 132 do 143 cm(mierzone laską);– obwód klatki piersiowej – większyo co najmniej 30 cm od wysokościw kłębie, zarówno dla ogierówjak i klaczy;– obwód nadpęcia mierzony nalewej przedniej kończynie podstawem nadgarstkowym w jejnajcieńszym miejscu – ogiery 17do 20 cm, klacze 16 do 19 cm(z dokładnością do 0,25 cm).58