CamSep 3 S
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ZASTOSOWANIE TECHNIK HPLC-UV I LC-MS DO IDENTYFIKACJI<br />
PRODUKTÓW ELEKTROCHEMICZNEGO ROZKŁADU WYBRANYCH<br />
CIECZY JONOWYCH<br />
Aleksandra FABIAŃSKA * , Marek GOŁĘBIOWSKI, Jadwiga WIŚNIEWSKA,<br />
Piotr STEPNOWSKI, Ewa Maria SIEDLECKA<br />
Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, Katedra Analizy Środowiska,<br />
ul. Sobieskiego 18, 80-952 Gdańsk<br />
* e-mail: a.fabianska@chem.univ.gda.pl<br />
Ciecze jonowe są obiecującą grupą związków, która znajduje zastosowanie jako alternatywne<br />
nielotne rozpuszczalniki w syntezie organicznej, reakcjach katalitycznych i biokatalitycznych,<br />
elektrochemii oraz w ostatnich latach jako lubrykanty. Ze względu na szeroki zakres możliwości<br />
stosowania tych związków pewne jest iż w następstwie ich eksploatacji powstawać będą odpady<br />
i ścieki zawierające zarówno związki macierzyste jak i produkty ich rozpadu. Jak donosi literatura<br />
niektóre z cieczy jonowych wykazują toksyczność w stosunku do organizmów żywych oraz<br />
znaczną trwałość w środowisku. Dlatego też niezmiernie ważne jest opracowanie odpowiednich<br />
metod utylizacji cieczy jonowych oraz poznanie ich drogi rozpadu poprzez identyfikację produktów<br />
degradacji. Jedną z dobrze zapowiadających się technik degradacji jest zastosowanie elektrod<br />
o wysokim potencjale utleniania skutecznie usuwających trudno biodegradowalne związki<br />
organiczne.<br />
W niniejszej pracy przedstawiono opracowaną metodę analityczną opartą o zastosowanie<br />
układu wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detektorem UV oraz z techniki LC-MS<br />
do oceny stopnia rozkładu oraz identyfikacji produktów degradacji wybranych cieczy jonowych<br />
przy użyciu elektrody PbO 2 . Parametry analityczne dobrane zostały w sposób umożliwiający ocenę<br />
ilościową badanych związków na bardzo niskich poziomach. Dzięki opracowanej metodzie<br />
możliwe było określenie prawdopodobnej struktury produktów degradacji pięciu cieczy jonowych:<br />
chlorku 1-butylo-3-metylo-imidazolowego (IM14Cl), chlorku 1-metylo-3-oktylo-imidazolowego<br />
(IM18Cl), chlorku 1-(3-hydroksypropylo)-3-metylo-imidazoliowego (IM13OHCl), bromku 1-(2-<br />
etoksyetylo)-3-metylo-imidazoliowego (IM12O2Br) oraz chlorku 1-benzylo-3-metyloimidazolowego<br />
(IM1-1PhCl). Ilość produktów rozkładu oraz droga rozkładu ściśle wiązała się ze<br />
strukturą związku macierzystego.<br />
Badania finansowano z Grantu NN523 42 3737 i BW Nr 538820005091.<br />
53