31.03.2017 Views

CamSep 3 S

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ZASTOSOWANIE TECHNIK HPLC-UV I LC-MS DO IDENTYFIKACJI<br />

PRODUKTÓW ELEKTROCHEMICZNEGO ROZKŁADU WYBRANYCH<br />

CIECZY JONOWYCH<br />

Aleksandra FABIAŃSKA * , Marek GOŁĘBIOWSKI, Jadwiga WIŚNIEWSKA,<br />

Piotr STEPNOWSKI, Ewa Maria SIEDLECKA<br />

Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, Katedra Analizy Środowiska,<br />

ul. Sobieskiego 18, 80-952 Gdańsk<br />

* e-mail: a.fabianska@chem.univ.gda.pl<br />

Ciecze jonowe są obiecującą grupą związków, która znajduje zastosowanie jako alternatywne<br />

nielotne rozpuszczalniki w syntezie organicznej, reakcjach katalitycznych i biokatalitycznych,<br />

elektrochemii oraz w ostatnich latach jako lubrykanty. Ze względu na szeroki zakres możliwości<br />

stosowania tych związków pewne jest iż w następstwie ich eksploatacji powstawać będą odpady<br />

i ścieki zawierające zarówno związki macierzyste jak i produkty ich rozpadu. Jak donosi literatura<br />

niektóre z cieczy jonowych wykazują toksyczność w stosunku do organizmów żywych oraz<br />

znaczną trwałość w środowisku. Dlatego też niezmiernie ważne jest opracowanie odpowiednich<br />

metod utylizacji cieczy jonowych oraz poznanie ich drogi rozpadu poprzez identyfikację produktów<br />

degradacji. Jedną z dobrze zapowiadających się technik degradacji jest zastosowanie elektrod<br />

o wysokim potencjale utleniania skutecznie usuwających trudno biodegradowalne związki<br />

organiczne.<br />

W niniejszej pracy przedstawiono opracowaną metodę analityczną opartą o zastosowanie<br />

układu wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detektorem UV oraz z techniki LC-MS<br />

do oceny stopnia rozkładu oraz identyfikacji produktów degradacji wybranych cieczy jonowych<br />

przy użyciu elektrody PbO 2 . Parametry analityczne dobrane zostały w sposób umożliwiający ocenę<br />

ilościową badanych związków na bardzo niskich poziomach. Dzięki opracowanej metodzie<br />

możliwe było określenie prawdopodobnej struktury produktów degradacji pięciu cieczy jonowych:<br />

chlorku 1-butylo-3-metylo-imidazolowego (IM14Cl), chlorku 1-metylo-3-oktylo-imidazolowego<br />

(IM18Cl), chlorku 1-(3-hydroksypropylo)-3-metylo-imidazoliowego (IM13OHCl), bromku 1-(2-<br />

etoksyetylo)-3-metylo-imidazoliowego (IM12O2Br) oraz chlorku 1-benzylo-3-metyloimidazolowego<br />

(IM1-1PhCl). Ilość produktów rozkładu oraz droga rozkładu ściśle wiązała się ze<br />

strukturą związku macierzystego.<br />

Badania finansowano z Grantu NN523 42 3737 i BW Nr 538820005091.<br />

53

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!