Tradycje gitary basowej w Polsce na przykładzie dokonań - basscity

(2005), Robert Chojnacki – „Saxophonic” (2006), Pinnawela – „Soulahili” (2008) i „Renesoul”
(2010), czy duetu Grzegorz Markowski / Ryszard Sygitowicz (2010).
W 2009 roku wydał swoją pierwszą solową płytę „Grottmusic”. Dobrze przyjęta muzyka
zawarta na krążku pokazywała autorskie oblicze basisty, potwierdzając jego umiejętności
warsztatowe i kompozytorskie.
Obecnie Grott na stałe zasila szeregi grup Edyty Bartosiewicz, Natalii Kukulskiej i Pauliny
Przybysz „Pinnaweli”. W przygotowaniu jest także jego kolejna, autorska płyta.
2.4. Krzysztof Ścierański - pionier solowej gitary basowej w Polsce
Krzysztof Ścierański, będąc w Polsce prekursorem solistycznego traktowania gitary
basowej, jako jeden z pierwszych zaczął korzystać z nowych technik gry, które pojawiły się w
drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX w. Wykorzystanie owych technik nie polegało jedynie na
naśladownictwie. Artysta używając nowoczesnych w tamtych czasach form artykulacji
eksperymentował z nimi, starając się wykształcić własny język muzycznej wypowiedzi. Cechy jego
stylu wykonywania i komponowania muzyki od solowego debiutu, po dzień dzisiejszy uległy
rozwojowi i przeobrażeniu.
Do technik, które Ścierański zaczął stosować pod koniec lat siedemdziesiątych (płyty
zespołu Laboratorium) zaliczyć można: slapping (uderzanie w struny kciukiem i podrywanie ich
palcami: wskazującym i środkowym), flażolety sztuczne i naturalne, akordy - rozłożone i grane
harmonicznie. Podstawowym natomiast sposobem wydobywania dźwięków jest oczywiście
pizzicato. W przypadku Ścierańskiego ma ono formę dość dynamicznego ataku na struny, co w
drugiej połowie lat siedemdziesiątych wprowadził Jaco Pastorius.
Na pierwszej płycie nagranej z Laboratorium "Modern Pentathlon" z 1976 r., indywidualny
styl basisty wydaje się nie być jeszcze w pełni wykształcony. Nie umniejsza to oczywiście
umiejętnościom i wyobraźni muzyka, który znakomicie pełni funkcję akompaniatora w jazz-
rockowych utworach grupy. Robi to używając klasycznej artykulacji pizzicato. Partie basu
wykonane są stylowo, zgodnie z obowiązującymi wtedy kanonami w tego rodzaju muzyce, a więc
czerpiące trochę z jazzu, czy funk`y. Dominuje klasyczne, nie podbarwione jeszcze brzmienie
elektrycznego basu. Daje się też zauważyć pierwsze próby solistycznego traktowania instrumentu,
czego przykładem jest krótka, oszczędna partia solowa w utworze "Szalony baca".
Innym istotnym elementem, wzbogacającym zarówno styl gry, jak i kompozycje muzyka,
jest barwa. Z czasem charakterystyczne dla brzmienia Ścierańskiego stało się zastosowanie efektu o
nazwie "chorus" (metaliczna, dająca wrażenie lekkiego rozstrojenia, barwa). Dobrym na to