volumes xlix. - Archive ouverte UNIGE

19 EPIST. PAULI AD ROMANOS 20
Deinde 1 ) rudes minime aut esse arcendos ab hac
schola, aut ipsos inani formidine debere refugere.
Nam si illis debuit Paulus, ac optimae fidei debitor
fuisse credendus est, persolvit nimirum quod debebat.
Quare hie reperient cuius fruendi oapaees erunt.
Habent et bic regulam omnes doctores quam sequantur,
hoc est ut rudibus quoque et idiotis modeste
se et comiter attemperent. Hinc fiet ut aequiore
animo perferant plurimas ineptias, et innumera prope
fastidia dévorent, quibus alioqui possent suecumbere.
Sic tarnen meminerint se stultis esse obstrictos,
ut eorum stultitiam immodica indulgentia non
foveant.
15. Ita quantum in me est. Concludit quod
kactenus dixerat de suo desiderio. Quoniam officii
sui esse videret, inter eos evangelium spargere ad
fruetum Domino colligendum : cupere se Dei vocationi
sati8facere quatenus a Domino permitteretur.
16. Non enim pudet me evangélii Christi : quandoquidem
potentia est Dei, in salutem omni credenti:
Iudaeo primum, deinde Gtaeco. 17. Nam iustitia
Dei in eo revelatur ex fide in fidem, sicut scriptum
est: Iustus ex fide sua vivet.
16. Non me pudet. Prolepsis est, qua ludibria
impiorum se non morari praedicit. In qua tarnen
obiter transitu m sibi facit ad commendandam evangélii
dignitatem, ne contemptibile Romanis foret.
Innuit quidem, ipsum coram mundo esse contemptibile,
dum ait se non pudefieri. Atque ita iam eos
praeparat ad ferendam crucis Christi contumeliam,
ne minoris aestiment evangelium dum sannis et opprobriis
impiorum obnoxium videbunt: sed ex adverso
demonstrat quantum habeat excellentiae apud fidèles.
Primum si magnifieri debet a nobis Dei potentia,
ea elucet in evangelio-. Si bonitas digna est quae
expetatur et amotur, evangelium est eius bonitatis
instrumentum. Merito ergo et colendum et honorandum
est, siquidem potentiae Dei debetur veneratio:-
quatenus vero saluti nostrae servit, amabile
nobis esse oportet. Observa autem quantum verbi
ministerio tribuat Paulus quum testatur Deum illic
6uam ad salvandum virtutem exserere. Non enim
de arcana aliqua revelatione, sed vocali praedicatione
hic loquitur. Unde sequitur, eos quasi data opera
respuere Dei virtutem: et liberatricem eius manum
procul a se repellere, qui se a praedicationis auditu
subducunt. Verum quia non operatur in omnibus
efficaciter, sed tantum ubi spiritus interior magister
cordibus illucet: ideo subiieit omni credenti.
Offertur quidem evangelium omnibus in salutem:
sed non ubique apparet eius potentia. Quod autem
impiis est odor mortis, id non tarn ab eius natura
*) Add. nee.
provenit, quam eorum malitia. 1 ) Salutem unam
demonstrando, omnem aliam fiduciam praeeidit. Ab
unica salute illi dum se subducunt, quandam sui
interitus 2 ) manifestationem in evangelio habent. Ergo,
quum evangelium omnes ad salutem indifferenter
invitet, proprie vocatur salutis doctrina. Christus
enim illic offertur, cuius proprium munus est servare
quod perierat. Qui autem servari ab eo recusant,
iudicem experiuntur. Caeterum passim in
scripturi8 salutis vocabulum simpliciter opponitur
exitio. Itaque dum nominatur, qua de re agatur
videndum est. Quum ergo evangelium liberet a
ruina et màledictione 3 ) aeternae mortis, salus eius est
vita aeterna.
Iudaeo primum et Graeco. Sub Graecorum
nomine gentiles omnes nunc comprehendit, quemadmodum
ex comparatione liquet, in qua sub duobus
membris universos homines voluit complecti. Hanc
vero gentem verisimile est potissimum delegisse ad
alias nationes designandas, quia prima post Iudaeos
in evangelici foederis communionem adscita fuerat:
deinde quia propter viciniam et linguae celebritatem
Iudaeis notiores erant Graeci. Est ergo synecdoche,
qua generaliter gentes coniungit Iudaeis in evangelii
partieipatione: neque tarnen Iudaeos gradu et ordine
suo depellit, quando erant primi in promissione et
vocatione. Ideo suam illis praerogativam servat:
sed gentiles continuo, licet inferiore gradu, consortes
adiungit.
17. Iustitia enim Dei. Explicatio est et confirmatio
superioris sententiae, evangelium scilicet esse
Dei potentiam in salutem. Si enim salutem quaerimus,
hoc est vitam apud Deum, quaerenda primum
est iustitia per quam illi reconciliati vitam 4 ), quae
in sola eius benevolentia consista, eo propitio obtineamus.
Nam ut a Deo amemur, prius iustos esse
necesse est: quum iniustitiam odio habeat. Significat
igitur, non aliunde nos salutem quam ex
evangelio consequi: quoniam non alibi suam nobis
iustitiam Deus patefacit, quae sola nos ab interitu
libérât. Haec autem iustitia, quae fundamentum
est salutis, revelatur in evangelio : unde evangelium
dicitur potentia Dei in salutem. Ita a causa ad
effectum ratiocinatur. Rursum nota quam rarum et
pretiosum thesaurum in evangelio nobis Dominus
conférât, nempe iustitiae suae communicationem.
Iustitiam Dei accipio, quae apud Dei tribunal approbetur:
quemadmodum contra hominum iustitiam
vocare solet, quae hominum opinione habetur et
censetur iustitia, licet fumus tantum sit. Non tarnen
dubito quin Paulus ad multa vaticinia alludat, ubi
passim iustitiam Dei in futuro Christi regno spiritus
1 ) nequitia.
2) suae confusionis.
3) confdsione et raina.
"•) in eius.