Art_938_001_150corr.:Layout 1

DE COMMENDATIONE MORIENTIUM 97
Vel:
Pro fideli in agonia posito
Omnípotens sempitérne Deus, conservátor animárum,
qui, quos díligis, córripis,
et quos récipis, pie ad emendatiónem perdúcis:
te invocámus, Dómine, ut fámulo tuo, qui (fámulæ tuæ, quæ)
in córpore pátitur membrórum debilitátem,
grátiam tuam conférre dignéris,
ut in hora éxitus sui de córpore,
absque mortális peccáti mácula,
tibi Datóri próprio per manus sanctórum Angelórum tuórum
eius ánima repræsentári mereátur.
Per Christum Dóminum nostrum. 11
R/. Amen.
161. Si hoc convenire videtur, sacerdos morienti præbere potest Crucifixi
imaginem osculandam vel eum signare signo crucis in fronte antequam ei concedat,
si hanc gratiam nondum recepit occasione Viatici, indulgentiam plenariam in
arti-culo mortis, hoc modo:
Ego, facultáte mihi ab Apostólica Sede tribúta,
indulgéntiam plenáriam et remissiónem ómnium peccatórum
tibi concédo,
in nómine Patris et Fílii ✠ et Spíritus Sancti.
R/. Amen.
Vel:
Per sacrosáncta humánæ reparatiónis mystéria,
remíttat tibi omnípotens Deus
omnes præséntis et futúræ vitæ pœnas,
paradísi portas apériat
et ad gáudia te sempitérna perdúcat.
R/. Amen. 12
11
Gre, n. 2764; Sacr. Fuld., ed. G. Richter - A. Schönfelder, Fulda 1921, reimpr. London
1980, n. 2455; Eccl. Off., f. 55v; PS, p. 174.
12
OUI, n. 106.