Onderzoek naar het effect van akkerranden op functionele ...

Onderzoek naar het effect van akkerranden op functionele biodiversiteit en natuurlijke plaagbeheersing
Van bij het begin van de waarnemingen ligt de luisbezetting op het tarweperceel te Vlissegem boven de
gangbare schadedrempel (20 tot 35 % afhankelijk van het gewasstadium). De weersomstandigheden
waren gunstig voor het bevorderen van de bladluispopulatie. De aanwezigheid van natuurlijke vijanden
volgt de luisbezetting in het perceel. De belangrijkste natuurlijke vijanden die werden waargenomen, zijn
eitjes, larven of poppen van zweefvliegen en gaasvliegen. Lieveheersbeestjes werden in mindere mate
geteld. Nog andere, sporadisch waargenomen predators op de halmen waren spinnen en
weekschildkevers. Als maat voor de aanwezigheid van parasiterende sluipwespen werd het aantal
gemummificeerde bladluizen of lege mummies geteld. Geparasiteerde bladluizen die nog niet
ontwikkeld zijn tot mummie, werden geteld als levende bladluis en dus niet als natuurlijke vijand.
Bladluizen die aangetast zijn door een entomopathogene schimmel werd eveneens apart geregistreerd.
Gemiddeld percentage planten met luis of natuurlijke vijand
100
90
80
70
60
50
40
30
20
10
0
17/jun 24/jun 1/jul 8/jul 15/jul 22/jul
datum
bladluizen
natuurlijke
vijanden
schadedrempel
(LCG)
Figuur 3.4: Verloop van de bezetting met bladluizen en hun natuurlijke vijanden op tarwehalmen gedurende
de zomer (Vlissegem, 2009)
Figuur 3.5 geeft de resultaten weer van de getelde aantallen levende, met schimmel aangetaste of
geparasiteerde bladluizen en aantallen predators in het tarweperceel, op verschillende afstanden van
de ingezaaide bloemenrand te Vlissegem. De waarnemingen zijn gestart half juni. Op dat moment
waren nog geen bladluizen in de aar aanwezig, waar de belangrijkste zuigschade wordt aangericht.
Onderin het gewas waren wel bladluizen aanwezig op de bladeren of op de stengel. Gemiddeld
werden in het perceel 2 bladluizen per halm geteld. De belangrijkste aanwezige bladluissoort was de
roos-grasluis (Metopolophium dirhodum). Deze soort zit bijna uitsluitend op bladeren en stengels van
graan en zelden in de aar. Deze bezetting met bladluizen op blad en stengel deed zich op 17 juni voor
op gemiddeld 53 % van de tarwehalmen verspreid in het perceel. Dit betekent dat de gangbare
schadedrempel reeds werd ruimschoots overschreden. Hierbij worden geen aantallen bladluizen geteld
op de halmen en wordt er geen onderscheid gemaakt in soorten. Het waarschuwingsbericht van 17 juni
2009 van het LCG meldt dat op de meeste velden de bladluizenpopulaties dermate ontwikkeld zijn dat
een bestrijding noodzakelijk geworden is. Eén week later zijn de meeste waarnemingsvelden behandeld,
maar wordt gewaarschuwd voor een terugkomende populatie bladluizen na behandeling gezien de
tarwe zich nog steeds in de gevoelige stadia voor schade bevindt. De bladluizen kunnen immers nog
15