Onderzoek naar het effect van akkerranden op functionele ...

Onderzoek naar het effect van akkerranden op functionele biodiversiteit en natuurlijke plaagbeheersing
bespuiting op de sluipwespen komt in de tellingen niet meteen tot uiting. De getelde bladluismummies
waarin een larve van een sluipwesp zit of waaruit reeds een sluipwesp is uitgekomen, blijven immers na
een bespuiting nog aanwezig. De telling geeft op dat moment dus geen correct beeld van de natuurlijke
vijanden in het perceel. Eitjes of larven in geparasiteerde, nog levende bladluizen kunnen zich echter niet
meer verder ontwikkelen nadat de bladluizen zijn doodgespoten.
Algemeen geven de resultaten op dit perceel (SL_E/MBL) aan dat een vroege bespuiting, gedurende de
groeifase van de bladluispopulatie en gedurende de opbouw van de natuurlijke vijanden,
contraproductief werkt. Het bestrijdingseffect tegen de bladluizen is slechts van korte duur terwijl het
negatief effect op de werking van de natuurlijke vijanden veel langer doorwerkt. Een recente studie
door Krauss et al. (2011) in 30 percelen met triticale toont aan dat insecticidebespuitingen enkel een
korte-termijn effect hebben op de bladluisdichtheden. Als gevolg hiervan waren later in het seizoen meer
bladluizen en minder predators aanwezig in behandelde velden vergeleken met onbehandelde.
De percelen in Zwevegem zijn vroeger gezaaid en staan reeds rond eind mei in volle bloei. Op dat
moment wordt de maximale dichtheid aan bladluizen in het gewas bereikt (Fig. 7.10b). Op perceel
ZW_Sa ontbreekt op 31 mei weliswaar een waarneming, maar analoog aan het andere perceel en
overeenkomstig het normale patroon van de bladluisontwikkeling, mogen we veronderstellen dat zich
dan ook een piek in het aantal bladluizen voordeed. Begin juni is in beide percelen gespoten tegen
bladluizen, behalve in de strook waar de waarnemingen zijn uitgevoerd. In de onbehandelde strook op
perceel ZW_Pr zien we dat het aantal geparasiteerde bladluizen verder toeneemt tot 21 juni. Eitjes en
larven van zweefvlieg komen in beide stroken echter maar in beperkte mate voor. Dit is mogelijk ook
een effect van de bespuiting in het omringende perceel. Vermoedelijk kon hierdoor de bladluisdichtheid
nog licht toenemen.
In een onbehandelde strook op een perceel in Koksijde (Fig. 7.10c) bleven de aantallen bladluizen op
een laag niveau, minder dan 1 bladluis/halm. Ondanks deze beperkte dichtheid is op 10 juni, bij het
einde van de bloei, toch een insecticide gespoten. In dit late stadium en bij aanwezigheid van natuurlijke
vijanden is deze bespuiting niet zinvol en niet rendabel. In de onbehandelde strook zien we de
natuurlijke vijanden toenemen tot het melkrijpe stadium.
Gezien de uitzonderlijke omstandigheden en de inzet van insecticiden tegen het graanhaantje en
tegen bladluizen, konden we in 2011 geen duidelijk effect van de bloemenranden op de
onderdrukking van bladluizen door natuurlijke vijanden waarnemen. Dit jaar is wel aangetoond dat
een bespuiting tegen bladluizen contraproductief kan werken. Verder laten de resultaten opnieuw
zien dat veldwaarnemingen noodzakelijk zijn als basis om te beslissen of een bespuiting nodig en
voor een goede timing van de behandelingen.
86