INFORMATIEF GEDEELTE - Stad Aarschot

STRUCTUURPLAN AARSCHOT – INFORMATIEF GEDEELTE 3
1.1.2. WERKEN MET ‘RUIMTE’
Werken met ruimtelijke structuur is één van de pijlers van de structuurplanning. De ruimtelijke structuur is het abstract geheel van relaties
tussen de elementen van een bepaalde ruimte ten opzichte van de gebruikers van die ruimte. De ruimtelijk structuur is het resultaat van het
samenspel tussen de natuurlijke opbouw van het fysisch systeem en de ingrepen van de mens op de ruimte. Aangezien ruimtelijke structuur
gelijk is aan samenhang, is hij abstract en onzichtbaar. Men kan er enkel naar verwijzen. Deze verwijzing gebeurt met behulp van
structuurbepalende elementen en wordt weergegeven in structuurschetsen.
De ruimtelijke structuur wordt in belangrijke mate bepaald door achterliggende maatschappelijke en fysische verschijnselen en processen. De
ruimtelijke dimensie van deze verschijnselen maakt inherent deel uit van de ruimte. Zij wordt er niet van gescheiden. Het nadenken over ruimte
houdt dus denken over het materiële en het immateriële aspect ervan in.
Om inzicht te krijgen in de totale ruimtelijke structuur wordt de ruimte opgedeeld in deelsystemen. Het zoeken naar deelsystemen kan
gebeuren vanuit twee verschillende en complementaire invalshoeken. De ruimte kan ingedeeld worden in ‘deelstructuren’ en in ‘deelruimten’.
Bij de beschrijving van deelstructuren komt telkens slechts één aspect van de maatschappelijke en fysische processen aan bod. Deze
sectorbenadering heeft het nadeel dat het overzicht dreigt verloren te gaan. Deelruimten zijn deelgebieden die gekenmerkt worden door het
samengaan van bepaalde functies en activiteiten en door specifieke knelpunten en potenties. Deelruimten integreren de verschillende sectorale
aspecten en bekijken ze in hun onderlinge samenhang. Bij de selectie van deelruimten wordt gezocht naar één of meerdere structuurbepalende
elementen en wordt gekeken welke andere elementen daarmee samenhangen. Structuurbepalende elementen zijn elementen in een ruimtelijk
systeem die op een bepaald schaalniveau het meest essentieel zijn voor de interne samenhang binnen het systeem. Zonder deze elementen valt
de ruimtelijke structuur weg of ziet hij er helemaal anders uit.
De vertaling van de ruimte naar ruimtelijke en ruimtelijk-sectorale deelsystemen brengt duidelijkheid in de samenhang en de diversiteit binnen
een plangebied. Deelstructuren leggen de nadruk op ruimtelijke samenhang en functionele scheiding, deelruimten leggen daarentegen nadruk
op de ruimtelijke diversiteit en functionele integratie. Beide benaderingen vullen elkaar aan en vormen samen de best mogelijke verwijzing naar
de totale ruimtelijke structuur.