INFORMATIEF GEDEELTE - Stad Aarschot

STRUCTUURPLAN AARSCHOT – INFORMATIEF GEDEELTE 70
5.2.7. HET LANDSCHAP
5.2.7.1. Landschapseenheden
Het landschap is het resultaat van de wisselwerking tussen het substraat (geologie en reliëf), het klimaat en de menselijke activiteiten
(landbouw, wonen, werken, recreatie). Bij landschapsanalyse bekijkt men eerst de holistische en perceptieve kenmerken (bv. maat van de
ruimten, verhouding bebouwd- onbebouwd en de open- geslotenheidsgraad) . Dan bekijkt men de ruimtelijke structuren (bv. bewoning,
percelering, netwerken van wegen). Hier kunnen we dan ook beroep doen op de kennis die we verzamelden in het kader van de reeds
bestudeerde structuren, zijnde de natuurlijke, agrarische en bosstructuur en de nederzettingsstructuur en infrastructuur. De vegetatie is één van
de elementen die het uitzicht van het landschap sterk bepaalt. Ze wordt in belangrijke mate door de mens gestuurd. Bij de landschapsanalyse
houdt men rekening met de ecologische waarde, de belevingswaarde en de gebruikswaarde.
In Aarschot kunnen we onderscheid maken tussen het stedelijk en eerder landelijk landschap en tussen valleigebieden en heuvelige
landschappen. Het onderscheid tussen valleigebieden en hellingen, zogenaamde landfacetten 11 , worden in de eerste plaats bepaald door het
reliëf. Deze landfacetten lopen vaak geleidelijk over in elkaar, hoewel toch soms markante overgangen in het landschap tot uiting komen. In
volgende paragrafen onderscheiden we de verschillende landschapseenheden in Aarschot. Elke landschapseenheid heeft een vrij specifieke
visueel-ruimtelijke identiteit en is in grote mate homogeen wat betreft landgebruik en ecologie.
Alluviaal landschap: Demer- en Mottevallei
Vanwege de langgerekte heuvelruggen varieert de breedte van de Demervallei sterk. De dalflanken tegen deze heuvelruggen zijn soms zeer
flauw, soms zeer steil en wisselen af met vlakke gebieden waarvan de horizon begrensd wordt door bomenrijen of bosjes. De steilere
valleiflanken zijn rijk aan holle wegen. De hoge belevings- en gebruikswaarde omwille van de aanwezigheid van reliëf, grote afwisselingen
binnen dit reliëf, het ontbreken van bewoning in de alluviale vlakte en de historische kernen maken de Demervallei tot een zeer aantrekkelijk
landschap op Vlaams niveau. De ecologische betekenis hangt nauw samen met het van oudsher gevoerde gebruik (in hoofdzaak moerassig bos
en later hooi- en weilanden) en de vaak hoge waterstanden. Het gebied vormt een vrij groot gevrijwaard open ruimte gebied in de regio en
heeft een ecologische waarde. Het alluviaal landschap bestaat uit weiden, bossen en akkerland. Er bestaat een sterke neiging om de
onproductieve drassige weiden te beplanten met snelgroeiende (niet streekeigen) populieren. In de Demervallei ligt nog een gradiëntrijk gebied
11 Antrop, M. Het landschap meervoudig bekeken, standaardclassificatie van landeenheden, 1989.