juni 2011 - Food en meat

column
auteur Daniël Boerjan
Iedereen begint de crisis deftig te voelen in zijn
verkoop. Daarom mogen we ons niet blindstaren
op de maandinkomsten maar horen we ook na te
gaan waar we kunnen besparen. We horen niet
als een heremiet te leven, want dat ligt niet in
onze stijl. Maar we moeten ook niet met onze
voeten laten rammelen door instellingen die met
onze zuurverdiende centen een machtspatroon
hebben opgebouwd in contracten met kleine
lettertjes. Kleine lettertjes worden praktisch
nooit gelezen. De verkopers van verzekeringen
zijn bijvoorbeeld zo mondig dat we hen vertrouwen
(de handslag van de veemarkt is nog niet
volledig verdwenen). Toch kan je opeens een
aangetekend schrijven krijgen met de melding
dat je na een ongeval binnen de drie maanden
buiten gezwierd wordt bij de verzekering. Tweemaal
glasbreuk op de E313, twee kleine parkeerongelukjes
zonder schade aan eigen wagen
en een ongeval waar een bus de auto wat blikschade
heeft aangedaan. Dat in een tijdsspanne
van enkele jaren. Geen drank, geen gekwetsten,
geen politie,… Dat je meer dan 60.000 km per
jaar rijdt om de sector te helpen en werk geeft
aan gespecialiseerde personen speelt geen rol.
42 Food&Meat - juni 2011
Verzekeringen en banken
Vooraleer je buiten te zwieren (ik had de dwaasheid
om een nieuwe verzekeringsmaatschappij
te nemen, die van mijn nieuwe automerk) laten
ze je eerst nog betalen voor het volgende jaar.
Dus spelen ze nog drie maanden met jouw centen…
Ze hebben het recht om dat te zeggen, want
de aandeelhouders willen winst zien. Brandverzekering
en het brandt = buiten, ziekteverzekering
en je wordt gehospitaliseerd = buiten. Je
neemt eender welke verzekering, tegen eender
wat, maar wanneer er iets gebeurt loop je het
risico om buiten te vliegen. Welke praktijken zijn
dat terug ? Pure nazipraktijken. Weet je welke
verzekeringen je allemaal hebt betaald sinds zoveel
jaar (maal zoveel euro)? Ik heb de mijne nog
eens nagekeken, doe het ook eens. Verzekeringen
en banken. Wat brengen de banken nog op?
Hoeveel procent komt er op onze rekening en
hoelang moeten we hiervoor ons geld vastzetten?
Als we dan via de pers vernemen hoeveel
de afscheidspremies bedragen, de wedden van
de raad van beheer en ga zo maar door… Zijn
wij dan geen ezels om aan dergelijke instellingen
onze geldreserves te geven, zodat zij er het
maximum kunnen uithalen (voor hun profijt na-
tuurlijk )? En als het slecht gaat - zie de crash van
vorig jaar – kunnen wij naar onze centen fluiten.
De nieuwe bankgebouwen worden hoger en
hoger, majestueus met mastodontenallures en
onze procentjes smelten als sneeuw voor de
zon. Iemand die nog een degelijke brandkast
heeft is tenminste zeker van zijn geld, want er
zijn bewakingsmethodes genoeg (zelfs als die
ook afgeschaft worden door de overheid om
toch maar ons geld terug in die geldpaleizen te
kunnen krijgen). En dan zie je ook waarom we in
F&M de bacteriën laten bestuderen. Wij kijken
immers vooruit, we volgen alles betreffende
voedselveiligheid op. De EHEC besmetting was
terug overhaast (heel Europa was aan het sterven...)
om maar te zeggen dat de variante - die
we in vorige column hebben besproken inzake
bevuilde dieren - geen sprookje was. Hoe dit
organisme zal aangepakt worden, is nog onduidelijk.
Nuchter verstand hopelijk niet, d.w.z. de
groenten schillen, wassen, blancheren of indien
mogelijk de voeding verhitten tot in de kern.
Ik wens alle lezers een schitterende zomer toe.
Voor dringende gevallen kan je mij altijd via mail
bereiken.