Toelichting + Regels - Gemeente Schijndel

het wegennet is meestal nog herkenbaar, maar het kan ook gaan om fragmenten in
een nieuwe omgeving. Historische bebouwingslinten vormen een aantrekkelijke
vestigingplaats voor economische activiteiten. Mede onder invloed daarvan ondergaan
veel bebouwingslinten een geleidelijk veranderingsproces van functiewisseling,
aanpassing en verdichting. Afhankelijk van hun ontstaan en ontwikkeling kunnen
bebouwingslinten in wandwerking, bouwmassa’s, functie en bouwstijlen een grote
samenhang, maar ook een grote diversiteit laten zien.
De historische bebouwingslinten hebben een duidelijke functionele en visuele relatie
met de route waarlangs deze zijn ontstaan. De situering op de kavel en de bebouwingsrichting
is doorgaans historisch bepaald door de ontginningswijze en verkaveling
van het omringende landschap.
Vrijwel alle bebouwing is opgebouwd uit een of twee lagen met een stevige kap en
staat gericht naar de weg. Nabij kruisingen of splitsingen van wegen staat de bebouwing
gericht naar de belangrijkste weg.
Het bebouwingsbeeld heeft in de historische bebouwingslinten een afwisselend
karakter, mede als gevolg van de verschillende stijlperiodes waarin de panden zijn
ontstaan. Traditionele kenmerken van de architectuur overheersen het wegbeeld.
De oorspronkelijke bebouwing toont vaak duidelijke agrarische trekken: Een forse
massa, die evenwijdig aan en vaak dicht op de weg is geplaatst. Kenmerkend zijn de
dominante kap en de lage gootlijn. Tussen de agrarische bebouwing staan vrijstaande
panden uit verschillende stijlperioden. Verschillende dakvormen komen naast
elkaar voor.
In een deel van het plangebied, aan de Binnenweg en de Van der Leckstraat en rond
het Jansenpark, kan de bebouwing getypeerd worden als woonwijken in traditionele
blokverkaveling. In de ontstaansperiode van deze buurten, de jaren vijftig en zestig,
lag het accent op het produceren van goedkope woningen. Zowel voor de stedenbouwkundige
opzet als voor de architectonische uitwerking leidde dit uitgangspunt
tot aanzienlijke versoberingen in vergelijking tot vorige bouwperiodes.
Het stedenbouwkundig patroon wordt gekenmerkt door een opzet, die in principe
rechthoekig is en die ingevuld is met gesloten en halfopen bouwblokken. Woningen
zijn gebouwd langs straten, doorgaans in rijtjes van vier of meer, afgewisseld met
dubbele en vrijstaande woningen.
Vrijwel alle woningen bestaan uit een of twee lagen met een kap. Kenmerkend zijn
de blokvormige groepering van de woningen en het straatgericht wonen. Rust in
het bebouwingsbeeld ontstaat door de eenvoudige hoofdmassa´s en kapvormen,
zoals zadelkappen en soms schilddaken.
20
Hoofdstuk 3