I Turkse migranten en sociale zekerheid - Vijfeeuwenmigratie.nl

Bijdragen in natura ------------------------
ouders en broers en zusters. Maar de afhankelijke gezins- of familieleden moeten
dan ofwel in staat zijn een advocaat te betalen, ofwel zelf ingewikkelde formulieren
in een vreemde taal kunnen invullen. Er kwam mij geen voorbeeld ter ore van
achterblijvers die gebruik maakten van deze mogelijkheid.
In het hierboven beschreven geval werd het eerste huwelijk van de migrant niet
duurzaam ontwricht. Wanneer dat wel gebeurt, zal de achtergebleven vrouw veelal
slechts kunnen terugvallen op haar familie en hopen op een nieuw huwelijk. De
kinderen zal ze dan niet altijd meer bij zich kunnen of willen houden. In veel
gevallen zal de familie van de man en vader dan de verzorging op zich moeten
nemen. In het uiterste geval kunnen de kinderen in een tehuis worden geplaatst. 4
Achtergebleven gezins- en familieleden maken waarschijnlijk slechts zelden
gebruik van de mogelijkheid om een migrant juridisch te dwingen tot het nakomen
van zijn onderhoudsplichten. Migranten die hun onderhoudsplichten wel nakomen,
schijnen ook lang niet altijd gebruik te maken van de mogelijkheid om belastingaftrek
te verkrijgen. Bijdragen in het levensonderhoud van verwanten zijn aftrekbaar
voor de loon- en inkomstenbelasting. De meeste migranten in de
onderzoeksgroep waren wel op de hoogte van deze mogelijkheid, maar maakten er
desondanks geen gebruik van. Sommigen zagen tegen de rompslomp van het
invullen van een T-formulier en het overleggen van betalingsbewijzen op. Anderen
kónden ook geen betalingsbewijzen overleggen, omdat ze hun bijdragen contant
plachten te overhandigen. Migranten met een bijstandsuitkering meenden ook nogal
eens dat zij niet in aanmerking kwamen voor belastingteruggave.
Samenvattend kan worden gesteld dat sancties die van overheidswege zijn
ingesteld, niet van grote betekenis zijn voor de naleving van onderhoudsplichten
jegens verwanten in het land van herkomst. Velen in de onderzoeksgroep hadden
overigens de indruk dat Nederlandse overheidsinstanties in het geheel geen belang
stellen in hun verplichtingen jegens gezins- of familieleden in Turkije. Dit punt
komt in hoofdstuk 9 aan de orde.
4 Bijdragen in natura
In het vorige hoofdstuk werd al vermeld dat de meeste migranten tegenvallende
opbrengsten uit hun onroerende bezittingen in Turkije behalen. Velen laten deze
bezittingen bewonen of beheren door verwanten, die dan ten minste een deel van de
(potentiële) opbrengsten afromen. Zo er al huur kan worden gevraagd van een
familielid, dan is het toch een lager bedrag dan met een vreemde overeengekomen
zou kunnen worden. De verwanten profiteren dus van goedkope huisvesting. Men
zou ook kunnen spreken van onderhoudsbijdragen in natura.
Veelal zijn het verwanten die in de eerste plaats profiteren van de investeringen
van migranten in Turkse steden. Hetzelfde geldt - in nog sterkere mate - voor de
bezittingen van migranten in hun dorpen. Veel migranten bezitten daar nog grond,
die ze ooit hebben geërfd of gekocht. Vaak is die grond niet meer zozeer een bron
van inkomsten en van toekomstige zekerheid voor de migranten, maar wel voor
achtergebleven verwanten. De meeste migranten laten hun grond bewerken door
verwanten. Daarbij kunnen ze afspreken om de kosten en de opbrengsten te delen.
De migranten moeten er dan op vertrouwen dat hun verwanten eerlijk met hen
90