I Turkse migranten en sociale zekerheid - Vijfeeuwenmigratie.nl

De gang van zaken rond de huwelijkssluiting --------------
didaten zijn daarom bereid tot extra hoge uitgaven. Overigens worden in Turkije
ook extra hoge betalingen verlangd van migranten, wanneer zij daar op zoek gaan
naar een bruid voor hun zoon. Een vader van een onlangs gehuwde zoon vertelde
dat de ouders van de bruid een exorbitante bruidsprijs hadden gevraagd, terwijl
bruidsprijsbetalingen in de stad waar zij woonden al lang niet meer gebruikelijk
waren. 'Haar familie meende dat wij het geld hier voor het opscheppen hebben',
legde hij met een zuur gezicht uit. Hij had zichzelf echter ook niet wiIJen laten
kennen. Hij was akkoord gegaan met het verlangde bedrag, al had hij een deel ervan
moeten lenen van verwanten in Duitsland.
De huwelijksleeftijd
De zoons en dochters van migranten in de onderzoeksgroep trouwden jong, in
vrijwel alle gevallen vóór hun twintigste jaar. Dochters trouwden jonger dan zoons.
Het kwam nogal eens voor dat in Turkije geboren dochters op papier enkele jaren
ouder waren dan hun werkelijke leeftijd, zodat ze al voor hun achttiende verjaardag
getrouwd konden zijn. 9 Andere onderzoekers constateerden dat de huwelijksleeftijd
bij Turkse migranten in Nederland (in vergelijking met de huwelijksleeftijd in
Turkije) eerder is gedaald dan gestegen (Ri>vanoJllu e.a. 1986: 136). Als verklaring
opperden deze onderzoekers dat het voor de ouders een 'veilig idee' is als hun
kinderen getrouwd zijn. Dochters behoren als maagd het huwelijk in te gaan. Bij
zoons kan een huwelijk op jonge leeftijd worden gezien als een 'oplossing' wanneer
hij op school mislukt - hetgeen bij de tussengeneratie zeer veel voorkomt (1986:
134-136). Dit veiligheidsmotief speelde ook in mijn onderzoeksgroep een rol.
Weliswaar zeiden de meeste ouders vertrouwen te hebben in hun dochters, maar ze
hadden ook het gevoel dat het gedrag van hun dochters met argusogen gevolgd
werd. Sommige ouders waren bovendien bevreesd dat hun dochters geschaakt
zouden worden. Enkele ouders hoopten hun zoons door een huwelijk - en de
verantwoordelijkheden die de huwelijkse staat met zich meebrengt - van het slechte
pad te houden (zie bijvoorbeeld case 7 in het volgende hoofdstuk).
Bovendien is het voor de ouders een prestigekwestie dat hun kinderen een goed
huwelijk - met een goede partij en gepaard gaande met een prestigieuze bruiloft en
de nodige betalingen en geschenken - sluiten. Ook daarom zullen sommige ouders
het een 'veilig idee' vinden als hun zoon of dochter jong trouwt: dan kunnen zij als
ouders nog meer invloed uitoefenen op de partnerkeuze en de verdere gang van
zaken rond het huwelijk. Een andere mogelijke verklaring voor huwelijken op
jonge leeftijd kwam al naar voren in hoofdstuk 5. Migranten staan soms onder grote
druk om hun dochters uit te huwelijken aan landgenoten - veelal ook verwanten -
die door een huwelijk toelating tot West-Europa hopen te verkrijgen.
Enkele regels van het Nederlandse vreemdelingenrecht kunnen een huwelijk op
jonge leeftijd in de weg staan. Zo dienen jongeren die een partner uit het land van
herkomst willen laten overkomen, over 'passende' huisvesting te beschikken. Jongeren
die korter dan vijf jaar in Nederland verblijven, moeten bovendien over
'voldoende middelen van bestaan' beschikken. Hun inkomen mag niet onder de
bijstandsnorm voor gehuwden liggen. 10 Deze vereisten vormen waarschijnlijk een
grotere belemmering voor meisjes dan voor jongens. Een dochter kan na haar
huwelijk niet bij haar ouders blijven inwonen; zij zal dus moeten wachten op
toewijzing van een woning. Voor een kortverblijvende dochter zal het ook extra
114