Jaarboek natuurstudie 2000 (1.41 mb, .pdf) - Natuurpunt Velpe-Mene

Natuurreservaten Oost-Brabant • Jaarboek natuurstudie 2000
Vindplaatsen in de omgeving van de bovenloop van de Velpe:
In westelijke richting aansluitend op de vorige deelpopulatie komt in het meest zuidelijke deel van de
bovenloop van de Velpe een populatie voor op de Hazeberg te Opvelp. Dit is een langgerekt lint van
begroeide taluds, holle wegen en een hellinggrasland vertrekkende vanuit het Remmelenbos tot aan de
Verbrande Toren te Opvelp.
Reeds twee winters werden er eitjes gevonden in de omgeving van het hellinggrasland van de
Hazeberg, dat in beheer is van Natuurreservaten. Ten noorden van dit gebied, in de Velpevallei te
Neervelp, eveneens in een natuurgebiedje van Natuurreservaten (graftenrijke valleiflank te
Molensteen), werden op 30 december 1999 twee eitjes gevonden. Een speurtocht naar eitjes in het
najaar van 2000 was echter zonder succes en vermoedelijk ging het hier het jaar voordien om een
uitzwervend vrouwtje van de populatie op de Hazeberg.
Verder stroomafwaarts in de Velpevallei (Snoekengracht, Velpevallei te Roosbeek, Breisem en
Vissenaken) zijn er geen eitjes gevonden. In dit gebied komt vrij weinig sleedoorn voor, zeker in
vergelijking met de regio rond Hoegaarden.
Vindplaatsen omgeving Mollendaalbos en het zuidelijk deel van het Hageland:
Ten westen van de populatie op de Hazeberg en vlak nabij de oostelijke bosrand van Mollendaalbos
werden enkele eitjes gevonden in sleedoornstruweel bovenop de holle weg die evenwijdig met de
bosrand loopt. Er werd slechts gedurende één dag in de omgeving van het Meerdaalwoud gespeurd en
een gerichte zoekactie langs de zuidelijke bosrand en het aanpalende geschikte landschap van de vallei
van Nethen richting Dijlevallei zou heel wat aanvullende vindplaatsen kunnen opleveren. De
Hoegaardse populatie en de Dijlelandpopulatie staan waarschijnlijk via dit gebied in verbinding met
elkaar.
Ten noordoosten van Mollendaalbos is er nog een schijnbaar geïsoleerde vindplaats nabij de
Weterbeek te Lovenjoel. Het betreft hier een kleine populatie op het kruispunt van holle wegen tussen
de Weterbeek en het Bruulbos. De eerste eitjes werden hier op 14 maart 1999 gevonden en de twee
winters nadien waren er terug eitjes aanwezig op het struweel.
Mogelijk kunnen er nog populaties gevonden worden in het holle wegenlandschap ten noorden van
Bierbeek en het bosrijke valleigebied van de Molenbeek, waar de Weterbeek deel van uitmaakt, in de
richting van de vindplaatsen in de Hoegaardsestraat nabij Abdij van het Park te Heverlee en
Korbeek-Lo.
De Sleedoornpage lijkt te ontbreken in het uiterste zuidelijke deel van het Hageland. In de nochtans
bosrijke heuvelachtige streek van Lubbeek, Glabbeek en Hoeleden werden geen eitjes van deze soort
aangetroffen. Sleedoorn komt hier niet zo massaal voor als in het kalkrijkere Hoegaarden en is vaak
beperkt tot enkele struiken in de bosrand of in één van de weinige holle wegen of houtkanten. Buiten
het feit dat hier weinig Sleedoorn staat, komen er toch heel wat andere Prunus-soorten voor zodat het
niet uitgesloten is dat in de toekomst nog (zicht) waarnemingen van de vlinder in deze streek gebeuren.
Foto’s: Mark Lehouck
• 32 •