Jaarboek natuurstudie 2000 (1.41 mb, .pdf) - Natuurpunt Velpe-Mene

Habitat
Natuurreservaten Oost-Brabant • Jaarboek natuurstudie 2000
De range van vegetaties waarin de Greppelsprinkhaan voorkomt, varieert van vrij vochtig tot vrij
droog, met een voorkeur voor de overgang tussen beide. De plantengroei is liefst halfhoog en vrij
dicht. Ruig begroeide dijken, brede bermen, vochtige graslanden en rivieroevers zijn in Nederland de
voorkeursbiotopen. In Duitsland zou de soort het zelfs uithouden in bemeste weilanden, waar men
overigens weinig sprinkhaansoorten tegenkomt.
Verspreiding
De Greppelsprinkhaan heeft een groot verspreidingsgebied, van West-Europa tot in Siberië.
Daarenboven is hij in Noord-Amerika aan het eind van de jaren ‘40 geïntroduceerd en heeft hij zich
daar explosief uitgebreid (via langvleugelige exemplaren).
In Midden-Europa is het één der algemeenste sabelsprinkhanen.
De soort komt verspreid over heel Nederland voor, met een opvallende concentratie aan vindplaatsen
in het zuidelijk deel van de provincie Zeeland (Zuid-Beveland en Zeeuws-Vlaanderen). Als je de
Belgische verspreidingskaart daar tegenaan legt, lijken de meeste populaties aan de grens te stoppen,
hoewel er geen natuurlijke barrière is! Er dient vooral in het noorden van Oost-Vlaanderen nog gericht
gezocht te worden naar deze soort. De reeds gevonden populaties in het noorden van West-Vlaanderen
zouden wel meestal klein zijn (Decleer et al., 2000).
Tussen de populaties in Nederlands Limburg en Belgisch Limburg, waar er slechts 2 vindplaatsen zijn,
is er wel een barrière, namelijk de Grensmaas. De soort is in Nederlands Limburg zeer sterk
vooruitgegaan gedurende de eerste helft van de jaren ‘90 (Jansen, 1998).
De Greppelsprinkhaan komt daarnaast nog op diverse plekken in Oost-Nederland voor.
Vergeleken met de periode vóór 1980 zijn er heel wat meer vindplaatsen na 1980 in Nederland. Hij
lijkt er dus toegenomen en wordt er momenteel als ‘niet bedreigd’ beschouwd, mede omdat zijn
habitat niet bedreigd is.
Ook in Groot-Brittannië is er een recente areaalsuitbreiding genoteerd.
In België is deze springer van elke provincie bekend, maar daarbinnen telkens slechts op een heel
beperkt aantal plaatsen (zie kaart1.)! In Wallonië ligt het zwaartepunt in het zuiden van de provincie
Luxemburg, in Vlaanderen is dit zoals reeds vermeld in het noordwesten (aansluitend bij Zeeuws
Vlaanderen).
• 81 •
Vindplaats van
Greppelsprinkhaan in het
Provinciaal Domein te Kessel-Lo,
januari 2001. Hier worden heel
binnenkort voetbalterreinen en
een cafetaria gebouwd.
Foto: Robin Guelinckx