Jaarboek natuurstudie 2000 (1.41 mb, .pdf) - Natuurpunt Velpe-Mene

2. Saprofyten
Natuurreservaten Oost-Brabant • Jaarboek natuurstudie 2000
Een tweede groep paddestoelen houdt zich bezig met de afbraak en het opruimen van dood materiaal
zoals bladeren, dennennaalden, takken en stronken. Ze worden saprofyten genoemd en maken de
meerderheid uit van het aantal gevonden soorten. De meeste hiervan behoren tot de geslachten
Trechterzwam (Clitocybe), Zwavelkop (Hypholoma), Mycena en Collybia.
3. Mycorrhiza-symbionten
De derde en de voor het gebied belangrijkste groep paddestoelen wordt gevormd door mycorrhizasymbionten.
Ze vormen ectomycorrhiza: een vorm van samenleving van bomen met zwammen
waarbij boomwortels vergroeid zijn met zwamweefsel. De zwam levert aan de boom water met
voedingszouten uit de bodem en anderzijds levert de boom aan de zwam organische verbindingen
zoals bijvoorbeeld suikers waardoor bovengrondse sporenvormende paddestoelen gevormd kunnen
worden. Het spreekt voor zich dat deze samenlevingsvorm voor een groot aantal bomen onmisbaar is.
In de voedselarme en zure bodem van ’s Hertogenheide zijn bomen grotendeels afhankelijk van de
stoffen die door het zwamweefsel geleverd worden. Op de heide zelf is boomgroei meestal beperkt. De
wortels van struikheide blijken een stof af te scheiden die de groei van de meeste ecto-mycorrhizapaddestoelen
afremt, vandaar ook dat in het heidegebied weinig of geen bomen worden aangetroffen,
met uitzondering van een solitaire berk, eik of den.
In het omringende gebied daarentegen wordt een zeer groot aantal symbionten aangetroffen. Op de
bijgevoegde lijst vinden we volgende soortenaantallen: russula’s (Russula sp.) 29, gordijnzwammen
(Cortinarius sp.) 18, boleten (Boletus sp., Leccinum sp, Suillus sp., Chalciporus en Tylopilus) 17,
melkzwammen (Lactarius sp.) 17, vezelkoppen (Inocybe sp.) 10, amanieten (Amanita sp.) 9 en
ridderzwammen (Tricholoma sp.) 6.
Bruinschubbige gordijnzwam. Foto: Jos Monnens
• 62 •