Jaarboek natuurstudie 2000 (1.41 mb, .pdf) - Natuurpunt Velpe-Mene

ereikt in de eerste helft van maart een optimum. De
hoge aantallen in de eerste helft van januari zijn een
gevolg van twee uitzonderlijke waarnemigen in 1980 en
1985.
Doortrekkende Velduilen (AE: 9) worden zeer zelden
waargenomen. Bijna de helft van de waarnemingen
situeren zich in de tweede maandhelft van maart. Na
1990 werden nog 4 vogels waargenomen.
De Vink (AE: 15218, P: 12, HPW: 23, HPV: 19, HPN:
68) is er een algemene verschijning gedurende het ganse
jaar. Vanaf midden september constateert men trek van
Vinken. Gedurende de tweede helft van oktober valt de
doortrekpiek. De voorjaarstrek is minder uitgesproken en
heeft een maximum tijdens de eerste helft van maart.
Jaarlijks is er minstens één broedkoppel.
Visarenden (AE: 15) worden in het voor- en najaar
steeds in zeer gering aantal waargenomen. De meeste
vogels observeert men tussen begin april en midden mei.
Het betrof meestal solitaire vogels. Na 1990 werd deze
vogel regelmatig waargenomen. Er zijn eveneens
meerdere najaarswaarnemingen. Een meerdaags verblijf
is, gezien het lage voedselaanbod, eerder uitzonderlijk.
Zie ook Collaerts P., 1999.
Van de Visdief (ZZ) zijn er slechts 2 waarnemingen (4-5-
1979 en 23-6-1983). Na 1990 werden nog 7 vogels
gesignaleerd.
De Vlaamse Gaai (AE: 665, P: 0.52, HPV: 0.9, HPN:
1.24) is een jaarvogel die gedurende de zomermaanden
het minst wordt waargenomen. Tijdens de najaarstrek
verdrievoudigen de aantallen tussen midden september
en midden oktober. In het najaar van 1996 was er een
invasie.
Gedurende de najaarstrek worden zeer uitzonderlijk
Vuurgoudhaantjes (AE: 7) waargenomen en geringd.
Van het Waterhoen (AE: 18300, P: 14.5, HP: 30, LP:
9.5) noteert men 10 tot 30 vogels per waarnemingsronde.
In augustus en september verhogen de aantallen en ze
bereiken in oktober terug een minimum. Van midden
november tot eind februari zijn er terug verhoogde
concentraties.
Tussen begin oktober en midden april kan men
regelmatig Waterpiepers (AE: 892, P: 0.70, HPW: 3.3,
HPN: 6.4) waarnemen. De najaarstrek heeft
voornamelijk plaats vanaf midden oktober tot ver in
november. Als bij invallende vorst het voedselaanbod
kleiner wordt trekt het grootste deel van de
winterpopulatie weg.
Waterrallen (AE: 64) observeert men sporadisch tijdens
de najaarstrek en in veel mindere mate tijdens de
voorjaarstrek. Een verblijf van meerdere dagen werd
meermaals opgetekend.
Een Waterrietzanger (!) ringde men op 3 en 6-9-1994.
Watersnippen (AE: 8459, P: 3.84, HPV: 1.9, HPN: 21.2)
ziet men jaarlijks in vrij grote aantallen. De voorjaarstrek
Natuurreservaten Oost-Brabant • Jaarboek natuurstudie 2000
• 49 •
is veel minder opvallend (4% van de totale trek) dan de
najaarstrek. Gedurende de voorjaarstrek, met een piek in
de eerste helft van april, verblijven er gemiddeld 1 tot 2
vogels. Van midden augustus tot midden september is de
sterk uitgesproken najaarstrek het meest duidelijk
zichtbaar. Overwinteraars worden soms waargenomen.
Jaarlijks noteert men 0 tot 43 Wespendieven. De
Wespendief is in het voorjaar de laatst en in het najaar de
vroegst doortrekkende roofvogel. De voorjaarspiek ligt
in de eerste helft van mei; de najaarspiek, weliswaar
minder uitgesproken, tussen midden augustus en midden
september.
De Wielewaal (AE: 89, P: 0.037, HP: 0.12) kan men
waarnemen vanaf begin mei tot eind augustus. De
waarnemingen hebben hoofdzakelijk betrekking op 1 tot
2 zangposten van broedende vogels in de populieren
langs de Grote Gete.
Wilde eenden (AE: 20067, P: 15.9, HPV: 36, HPN: 18,
HPW: 21) kan men het ganse jaar waarnemen. Tijdens de
voorjaarstrek bereiken de aantallen een piek gedurende
de eerste maandhelft van maart. Groepen van meer dan
100 vogels zijn geen uitzondering. Een zomermaximum
wordt eind juli bereikt. Jaarlijks zijn er enkele geslaagde
broedgevallen.
Op 2-11-1992 signaleerde men een Wilde Zwaan (!).
De Winterkoning (AE: 2143, P: 1.7, HPW: 2.6, HPN:
2.5) verblijft er het ganse jaar als broedvogel,
doortrekker of wintergast. Gedurende de wintermaanden
zijn de aantallen iets hoger dan in het voor- en najaar. In
het volle broedseizoen (eind mei) wordt deze vogel het
minst waargenomen.
Wintertalingen (AE: 5331, P: 4.2, HPV: 12, HPN: 8.8,
HPW: 8.5) verblijven er het ganse jaar. Van midden
februari tot eind maart passeren de meeste
voorjaarstrekkers. Vanaf augustus komt de najaarstrek op
gang. De meeste overwinteraars telt men in november.
Op 22-11-1998 telde men maar liefst 443 expl.
Het Witgatje (AE: 6461, P: 2.91, HPV: 1.84, HPN: 9.5)
pleistert er gedurende het ganse jaar. De weinig
uitgesproken voorjaarstrek (9% van de totale trek) tekent
zich in maart en april af. In mei worden zeer weinig
vogels waargenomen. Vanaf midden juni stijgen de
aantallen fors en ze dalen vervolgens geleidelijk vanaf
midden juli. Gedurende de wintermaanden signaleert
men regelmatig overwinterende exemplaren. Op 7-8-
1998 telde men 50 vogel.
Op 1 en 2-11-1986 verbleven er 3 (1m. + 2 v.)
Witoogeenden (ZZ).
De Witte Kwikstaart (AE: 14737, P 11,7, HPV: 12.5,
HPN: 30, HPW 3.9) is een jaarvogel met een kleine
voorjaarspiek in april en vrij hoge aantallen in augustus
en september.
Op 2-6-1985 noteerde men 2 Witvleugelsternen (ZZ). Na
1991 werden nog een 6-tal vogels gezien.