Revitalisatie van rietoevers in het Zuidlaardermeer Perspectieven ...

10 A&W rapport 1576 Revitalisatie van rietoevers in het Zuidlaardermeer
Foeragerende Roerdomp (foto Foto Natura / H. Brandsma).
Terreingebruik vrouwtjes
Het terreingebruik van vrouwtjes is niet of nauwelijks onderzocht. In telemetrie-onderzoeken is slechts
één vrouwtje betrokken in Italië. In 2010 is één vrouwtje uitgerust met een satelliet-zender in het Ilperveld,
Noord-Holland (onderzoek Bureau Waardenburg, www.ilperveld.nl). Dit leverde geen informatie over
foerageergebieden in de jongentijd op. Op basis van voedselvluchten van vrouwtjes in het Ilperveld bleek
dat gefoerageerd werd langs beschutte rietsloten en in veenmosgreppels op weidepercelen met riet en/of
Pitrus. In de veenmosgreppels werd zeer waarschijnlijk gefoerageerd op Bruine kikker en Noordse
woelmuis (Damm 2006).
In De Houtwiel, Friesland, is gedurende drie jaar (2008-2010) het terreingebruik van vrouwtjes onderzocht
op basis van voedselvluchten (van der Hut 2010). Hieruit bleek dat vrij open, overjarige oevervegetaties,
bestaande uit Riet, Pitrus, Grote Egelskop of Gele lis, met een hoogte van minimaal 1 m in ondiep water
kenmerkend waren als foerageerzone. Eveneens kenmerkend bleek aangrenzend een vrij dichte
oeverbegroeiing die dekking biedt. Foerageerzones bleken in dit gebied niet breed te zijn: gemiddeld
genomen enkele meters, waarbij de waterrietzone in de meeste gevallen smal was.
Winterhabitat
Opvallend is dat in gedurende de wintermaanden in Nederland foeragerende Roerdompen langs open
watergebieden met spaarzame rietoevers, in extensief grasland, grasbermen en grazige dijken en zelfs in
open grasland of op akkers worden gezien (Zaanstreek, Weerribben, Wieden, Vechtplassengebied; van
der Hut 2001). Waarschijnlijk vormen kleine zoogdieren (muizen) hier een belangrijke voedselbron. In
hoeverre deze waarnemingen representatief zijn is onduidelijk; Roerdompen die min of meer in de
dekking van de vegetatie foerageren ontrekken zich aan onze waarneming.