Revitalisatie van rietoevers in het Zuidlaardermeer Perspectieven ...

30 A&W rapport 1576 Revitalisatie van rietoevers in het Zuidlaardermeer
1988: geen territorium Wolfsbarge (BMP Wolfsbarge)
1992: 5 territoria (Boele et al 1999), waarvan 1 in BMP Wolfsbarge
1993: 5 territoria (Boele et al 1999), waarvan 1 in BMP Wolfsbarge
1994: 3 territoria (Boele et al 1999)
1995: 5 territoria (Boele et al 1999), waarvan 1 in BMP Wolfsbarge
1996: geen territoria (na strenge winter; van Dijk et al 1998)
1998: 4 territoria (Turnhout et al 2004), waarvan 1 in BMP Wolfsbarge
2000: 1 territorium (Turnhout et al 2004) in BMP Wolfsbarge; aantal in overige gebiedsdelen onbekend.
2003: 3 territoria (Turnhout et al 2004), waarvan 2 in BMP Wolfsbarge
2004: 3 territoria (www.sovon.nl)
2005: geen territoria (www.sovon.nl)
2006: 1 in in BMP Wolfsbarge
2007: geen territoria Wolfsbarge (BMP-gegevens); wel 1 waarneming in mei bij Meerwijck (28-5,
www.waarneming.nl); 1 territorium in de Kropswolderbuitenpolder
2008: 3 territoria (Strijkstra et al. 2009), waarvan 1 in BMP Wolfsbarge en 2 in Kropswolderbuitenpolder
2009: geen territorium Wolfsbarge (BMP-gegevens)
2010: 1 territorium (waarneming.nl)
In de Provincie Groningen is de Roerdomp een zeldzame broedvogel. In de jaren 2006-2010 zijn buiten
het Lauwersmeer waarnemingen uit het broedseizoen bekend van 5-10 gebieden, die wijzen op even
zoveel paren (www.avifaunagroningen.nl). Het betreft veelal losse waarnemingen. Het werkelijke aantal
paren kan hoger liggen. Buiten het broedseizoen is de verspreiding ruimer (figuur 3.9).
Het Zuidlaardermeer vormt voor de Roerdomp een tamelijk geïsoleerd broedgebied (figuur 3.10). De
dichtstbijzijnde broedgebieden met regelmatig meer dan 1 paar Roerdompen zijn het Schildmeer (2-3
paren in 2008-2010, afstand 17 km), Leekstermeer (1-3 paren, afstand 19 km), Lauwersmeer (11 paar in
2003, afstand 43 km), De Alde Feanen (5 paren in 2003, afstand 54 km) en het Fochteloër Veen (3 paren
in 2003, afstand 40 km). Het kleine broedbestand en de geïsoleerde ligging kan locaal uitsterven tijdens
een strenge winter en langzame herkolonisatie met zich meebrengen. Gelet op het herstel na strenge
winters, zoals die van 1984-86 en 1996, is dit blijkbaar toch goed mogelijk. De geïsoleerde ligging maakt
ook duidelijk dat het Zuidlaardermeer als moerasgebied van bijzondere betekenis is in de regio. De
historische aantallen met maxima rond vijf territoria of “broedparen” zijn te klein om van een
levensvatbare regionale populatie of sleutelpopulatie te kunnen spreken. Hiervoor zouden minimaal 60
paren nodig zijn (van der Winden et al. 2001). Regionale kerngebieden, zoals de Oostvaardersplassen en
Zaanstreek-Waterland laten zien dat regionale populaties van 30-40 paar duurzaam kunnen voortbestaan
in het Nederlandse netwerk van moerasgebieden. De natuurontwikkelingsgebieden ten noorden van het
Zuidlaardermeer vergroten het moerasareaal in het Zuidlaardermeergebied, zodat de betekenis voor de
Roerdomp regionaal kan toenemen. Een opzichzelf staande regionale sleutelpopulatie ligt echter niet
binnen bereik.