De kunst van het vestigen van een diepe rapport - Christel Brughmans

Als we deze drie elementen hebben, gaat de driehoek draaien, de drie zijden
beïnvloeden elkaar en het wordt interactie. Woord, handeling, voelen, en opnieuw
een nieuw voelen, een nieuwe observatie, opnieuw spiegelen,…. Rapport is dan een
draaiende driehoek geworden. De therapeutische ziens- en zijnswijze is het
eenmakende middelpunt, dat erover waakt dat de drie zijden evenwichtig in het
proces aan bod komen en dan kan er iets gebeuren.
Wat is de kracht van de I.V.-therapeut?
I.V. is de interactie tussen mensen, tussen gesprekken, tussen wereldbeelden,
vanuit respect en aanvaarding, maar in absolute authenticiteit. We hoeven niet
samen te smelten en te overlappen. We mogen kiezen, dialogeren, therapie
vormgeven in onze persoonlijke werkkamer.
Een belangrijke meerwaarde in de I.V.-werkwijze is het bieden van maatwerk.
Want niet het referentiekader van de therapeut, maar de hulpvraag van de cliënt
staat centraal. (Van de Bosch, 2005-2006, p. 19) Wat de essentie is, is het
stilstaande middelpunt, en de draaiende verandering rondom ons.
“Hoe meer de therapeut de angst van het niet weten kan verdragen, hoe minder behoefte hij
heeft een orthodoxe school te omarmen. De creatieve aanhangers van welke orthodoxe school
dan ook ontgroeien er uiteindelijk altijd aan.” (Yalom, 1989)
Om het met een citaat van Erickson te zeggen:
“Remember that whaterver way you choose to work must be your own way, because you
cannot really imitate someone else. In dealing with the crucial situations of therapy, you must
express yourself adequately, not as an imitation.” (Gunnison, 2003, p. 7)
Carl Rogers drukt het als volgt uit:
“There is one best school of therapy. It is the school of therapy you develop for yourself based
on a continual critical examination of the effects of your way of being in the relationship.”
(Gunnison, 2003, p. 7)
I.V.-therapie is buiten het kader denken
Alle grote uitvindingen zijn gedaan op het moment dat de wetenschapper buiten
het kader dacht. Dit komt symbolisch mooi overeen met de lichtstraal die door het
prisma valt. Het licht dat doorheen de driehoek gaat komt van ‘buiten het kader’.
En het loopt daar ook verder. Niet dat we dat kader kunnen missen, het is
essentiëel, maar het is pas wanneer er iets gebeurt doorheen dat kader dat er kleur
in het leven komt. Wat me verrijkt is dat ik als I.V.-therapeut mág
experimenteren, en de therapie mee vorm mag geven door de dialoog die ik voer.
Het mag léven.
Regenboogvisie
Het spectrum van licht dat doorheen de driehoek is gevallen, kleurt mijn dag. Dat
de regenboog de brug is die naar het Walhalla leidt in de Germaanse mythologie of
dat hij in het Hindoeïsme ‘de boog van Indra’ wordt genoemd prikkelt alleen nog
maar meer mijn fantazie. Therapeut zijn is mezelf zijn, zoveel mogelijk. Het is
mijn eigen weg zoeken en durven experimenteren, een nieuwe weg zoeken voor
elke cliënt.
In dit opzicht lijkt het me ook belangrijk dat elke therapeut zijn eigen sterktes moet
aanwenden in de therapiekamer. De een is goed in humor, de ander in creativiteit,
nog iemand heeft veel introspectieve gerichtheid… Wat het ook zij, ik geloof erin
dat we dit moeten aanwenden met vertrouwen in ons eigen kunnen.
“Alle effectieve therapeuten vinden intuïtief een manier om op de sterke kanten van hun
karakter beroep te doen. Freud zelfanalytische vaardigheid, Rogers’ echtheid, Ellis’ vermogen
tot rationeel denken, Perls’ speelsheid… maakten de kern uit van hun respectievelijke theorie.
35