HET SCHEMA VAN HET HEELAL - Kabbalah.info

Hoe kan men de Waarheid omvormen, zodat zij door de gehele maatschappij aanvaard zou
worden? – Door alle leden van de gemeenschap te verplichten om dezelfde tijd in het werk te
steken? Maar er is toch een verschil in de productiviteit van mensen, al was het maar vanwege
het verschil in de fysieke kracht tussen hen.
Bovendien, is er een psychologisch probleem: bijvoorbeeld, van nature trage mens dient
aanzienlijk meer inspanningen te leveren, dan een vlijtige, en volgens de Waarheid is het
duidelijk, dat men kan één mens niet verplichten om meer te werken dan een ander. Daarom
maken de handige en sterke [mensen] in de maatschappij gebruik van vruchten van
andermans arbeid, aangezien zij minder dan trage en zwakke werken (verbruiken minder
inspanningen).
Bovendien, indien wij de wet van de natuur in acht zullen nemen, dat “de meerderheid bepaalt
de vorm en de wet”, of anders gezegd – “de wet om achter de meerderheid te gaan” (de
meerderheid volgen – vert.), en in de basis de hoeveelheid werkuren zullen leggen – dan
zullen wij volgens de Waarheid een zulke wet niet kunnen aannemen. Immers luie en zwakke
vormen de meerderheid, en zij zullen zich niet prijsgeven aan sterken en ondernemenden om
door hen geëxploiteerd te worden.
Daarom is de enige echte rechtvaardige basis – dat is de hoeveelheid arbeid, welke een
individu afgeeft, met als voorwaarde een waarheidsgetrouw benadering. En daarmee is de
meerderheid in akkoord. Maar dat is in het geheel niet praktisch, aangezien het onmogelijk is
om de grootte van een inspanning te meten en, bovendien, te controleren.
Het is immers onmogelijk te bepalen in hoeverre moeilijk het voor een zwakke is om iets te
doen, hoeveel arbeid zal eenieder leveren in overeenstemming met zijn stemming, gezondheid
en karakter. D.w.z., wij zouden genoodzaakt zijn om de wilsinspanningen van de mens te
gaan meten – in hoeverre zwaar is het voor hem om te werken – wat in principe onmogelijk is
vanwege de individualiteit, het ontbreken van een wetenschappelijke basis en de complexiteit.
De eis van gelijke inspanning van leden van de maatschappij is onmogelijk ook daarom, dat
elke mens voelt zichzelf als de enige in de wereld en hij bekijkt de gehele wereld, de gehele
hem omringende gemeenschap als te zijn in het leven geroepen om hem te bedienen –
bovendien [hij voelt het] in die mate, dat hij acht zichzelf niet verplicht aan de maatschappij.
Kortom, de natuurlijke eigenschap van elke mens is – om de gehele wereld voor zijn eigen
nut te gebruiken, en alles, wat hij aan een ander geeft – dat is alleen uit noodzaak (en ook in
dit geval is er sprake van het gebruik van een ander, maar verborgen, indirect – zodanig, dat
het niet door een ander gevoeld wordt).
De reden daarvoor is, dat een tak (of aftakking) is gelijk aan de wortel, de bron, is dicht bij
hem van nature. En daar de ziel van de Schepper uitgaat, welke Eén en Enige is – en allen zijn
van Hem, dan voelt ook de mens, de zoon van G-d, dat de gehele wereld, alle wezens in de
wereld onder zijn macht zich dienen te bevinden en bestaan voor zijn welzijn.
En het gehele verschil tussen de mensen is alleen in het doel van het gebruik van de wereld:
de een kiest de weg om anderen voor zijn welzijn te gebruiken – voor het ontvangen van
dierlijke genietingen, de ander – voor het bereiken van macht, de derde – voor eerbetoon,
roem. En indien het ook mogelijk was, dan zou eenieder met voldoening de gehele wereld
28