Daniël (Het bijbelboek Daniël besproken, Open Catechese Haarlem

De wijzen van Babel staan hier voor hun faillissement (vgl. 1 Cor. 1:19). Ze
kunnen het antwoord onmogelijk geven; niet omdat ze niet in verbinding
staan met de afgoden (zoals ze moeten toegeven), maar omdat ze de levende
God niet kennen, en zijn spreken niet verstaan. Het is geen onwil, maar pure
machteloosheid (zie vs. 27).
2:12 “De koning werd hierover ten zeerste vertoornd en hij beval al de
wijzen van Babel ter dood te brengen”. Dit was niet zo slim: hij
zaagt zo de poten onder z’n eigen rijk uit. Babel was
gebouwd op twee fundamenten: 1. taal/wijsheid, 2. macht.
Nebukadnesar wil nu in zijn woede die hele eerste poot
uitroeien.
2:14 “Toen richtte Daniël zich op verstandige en gepaste wijze tot
Arjok”. Daar spreekt rust en geloofsvertrouwen uit.
Dit geloofsvertrouwen spreekt uit heel Daniëls optreden. Hij zegt dat hij de
koning de uitleg zal vertellen, maar hij weet nog niet of hij die uitleg wel van
God zal krijgen! Als hij vervolgens uitstel van executie heeft gekregen, gaat
hij niet op de vlucht of zoiets, maar hij gaat naar huis en vraagt zijn vrienden
om met hem te bidden, om van God ‘barmhartigheid’ te vragen (vs. 18) - God
was immers allerminst verplicht hen de droom te openbaren. Ook na het
gebed werd geloofsvertrouwen gevraagd, want als we bedenken dat het
uitstel van executie waarschijnlijk maar tot de volgende dag gold, is het heel
wat dat de verhoring van het gebed pas kwam nadat ze al waren gaan slapen
(vs. 19)! De verhoring kwam echter wel, en wat Daniël als eerste doet is God
daarvoor danken en loven (vs. 20-23), pas daarna gaat hij naar Arjok (vs. 24).
2:21 “Hij toch verandert tijden en stonden, Hij zet koningen af en
stelt koningen aan”. Deze belijdenis zou je als thema boven
het hele boek Daniël kunnen zetten.
2:25 “Ik heb een man gevonden onder de ballingen van Juda, die de
koning de uitlegging kan bekendmaken”. Dat was niet
helemaal in overeenstemming met de werkelijkheid, maar
14