Daniël (Het bijbelboek Daniël besproken, Open Catechese Haarlem

Macedonië (onder Cassander)
Thracië (onder Lysimachus)
De Diadochenrijken van Egypte en Syrië
Nu wordt er ingezoomd op twee van de vier zojuist genoemde rijken,
namelijk Egypte (het ‘Zuiden’) en Syrië (het ‘Noorden’). Achtereenvolgens
komen een heleboel koningen van het Zuiden en van het Noorden aan bod.
Dit loopt van vers 5 - vers 20, een lang gedeelte dus. Is dit gedeelte van de
geschiedenis nou zoveel belangrijker dan het hele Perzische en Griekse Rijk
bij elkaar? Nee, maar heel dat grote wereldgebeuren van Xerxes en Alexander
de Grote ging min of meer aan Israël voorbij. Wat er nu volgt raakt Israël
echter veel directer. Dat blijkt al uit de namen die aan Egypte en Syrië
gegeven worden: het Zuiden en het Noorden. Dat zijn namen die uitgaan van
de positie van Israël: in het zuiden ligt Egypte, en in het noorden ligt Syrië.
11:5 “Dan zal de koning van het Zuiden sterk worden, maar één van
zijn oversten zal hem in sterkte overtreffen en heersen...”
De koning waarmee de geschiedenis begint is Ptolemeüs van Egypte. Hij was
één van de vier generaals van Alexander die na zijn dood het rijk verdeelden.
Tegenover hem staat een zekere Seleucus, die oorspronkelijk één van zijn
aanvoerders was, maar die Babel wist te veroveren en van daaruit de
grondslag voor het Syrische rijk legde dat uiteindelijk groter werd dan
Egypte. Tussen deze twee rijken was het continu oorlog.
11:6 “En na verloop van jaren zullen zij zich verbinden: de dochter
van de koning van het Zuiden zal komen tot de koning van het
Noorden om een vergelijk te treffen, maar zij zal de sterkte van
haar macht niet behouden, evenmin zal zijn macht standhouden;
zij zal worden prijsgegeven, zo ook degenen die haar brachten, hij
die haar verwekte, en hij die haar verwierf.“
Hier lezen we dat Noord en Zuid vriendschap sluiten. Dit gebeurde onder de
koningen Ptolemeüs II en Antiochus II. De Syrische koning Antiochus
trouwde met een dochter van zijn Egyptische collega: Berenice. Hij moest
70