Daniël (Het bijbelboek Daniël besproken, Open Catechese Haarlem

ogen op en zie, daar zag ik een man in linnen klederen gekleed en
de lendenen omgord met goud van Ufaz...”
Drie weken lang komt er geen enkele reactie op Daniëls gebed (vgl. dat eens
met Dan. 9, waar het antwoord al kwam toen Daniël nog maar net begonnen
was!). Maar als Daniël na drie weken aan de oever van de Tigris staat,
verschijnt hem plotseling een gestalte. Het is bijzonder dat hier de Tigris
genoemd wordt, want normaal is de grote rivier de rivier de Eufraat, de
grensrivier met het land Israël. Misschien staat Daniël vóór de grote rivier (de
Eufraat), bíj de Tigris: d.w.z. aan de grens van het beloofde land, maar aan de
kant van Babel.
Aan de hand van de beschrijving van de gestalte zou je haast denken aan de
verschijning van de Here Jezus zelf (Openb. 1:13-15), maar deze figuur moet
wel en engel zijn, dat blijkt later. Zijn verschijning is wel vol van hemelse
majesteit en doet het gezelschap waarin Daniël is vluchten (vs. 7). Daniël zelf
verschiet van kleur en zijn benen weigeren dienst. Op het moment dat de
man gaat praten valt hij zelfs bewusteloos op de grond. Is deze man de engel
Gabriël? Je zou verwachten dat Daniël hem dan herkend had. Waarschijnlijk
is het één van de engelen die de Here God dagelijks uitzendt ‘ten dienste van
hen die het heil beërven’. En als zijn majestueuze verschijning aan Christus
doet denken, is dat omdat hij rechtstreeks van de troon van God vandaan
komt. Als je Daniëls reactie ziet (Daniël, die inmiddels al wel wat gewend
was!), kom je onder de indruk van de heiligheid en majesteit van de hemel en
de grote afstand tussen de hemel en ons (vgl. ook de reactie van de herders in
Luc. 2). Als een engel dit teweeg brengt, hoe groot moet dan God Zelf zijn!
10:12 “En hij zeide tot mij: Vrees niet, Daniël, want van de eerste dag
af, dat gij uw hart erop gezet hadt om inzicht te verkrijgen en om
u voor uw God te verootmoedigen, zijn uw woorden gehoord, en
ik ben gekomen op uw woorden.”
Vanaf de eerste dag dat Daniël begon met bidden blijken Daniëls woorden al
door de Here te zijn gehoord, en blijkt Hij zijn engel te hebben gezonden. Al
die tijd dat Daniël bad en zich afvroeg: ‘hoort de Here mij wel?’, was de
hemel al bezig met de verhoring, al merkte Daniël daar niets van. Dat kan
65