Daniël (Het bijbelboek Daniël besproken, Open Catechese Haarlem

vergaan’). Er staat van God dat Hij een verterend vuur is,
d.w.z. Hij laat niet met Zich spotten. “De boeken werden
geopend”: zie Jes. 65:6, Mal. 3:16, Psalm 56:9, Openb. 20:12.
Er zijn boeken waarin God alle dingen uit de
wereldgeschiedenis heeft opgeschreven. Het gaat hier niet
om het boek des levens, waarin de namen staan van
degenen die bij God horen en mogen leven in eeuwigheid,
maar het gaat om gedenkboeken waarin alle daden van de
mensen staan opgetekend. Het zijn acten op grond
waarvan rechtgesproken wordt.
7:11 Het dier werd gedood, en ook aan de overige dieren werd
de heerschappij ontnomen. Het gericht maakt met de
komst van het Messiaanse rijk een einde aan alle wereldse
heerschappij die uit de mensen zelf opkomt.
7:13 “Iemand gelijk een mensenzoon”: Hij is echt mens, maar
daarmee is niet alles gezegd, want Hij komt ‘met de wolken
des hemels’. De wereldmachten kwamen allemaal op uit de
aarde, deze mensenzoon komt op de wolken uit de hemel
(vgl. de steen die van boven af, zonder toedoen van
mensenhanden loskwam en het beeld van Nebukadnesar
vernielde).
Op zich is de uitdrukking ‘mensenzoon’ een heel gewone uitdrukking, met
de betekenis van ‘mens’. De uitdrukking ‘zoon van’ dient in het Hebreeuws
en Aramees om een betrekking aan te geven: ‘zonen der zangers’, dat zijn
mensen uit de groep van de zangers, kortgezegd: zangers. Zo is een ‘zoon
van mensen’ iemand uit de groep van de mensen, kortgezegd: een mens.
Toch staat hier ‘gelijk’ een mensenzoon, áls een mens. In Math. 26:64 vinden
we een verklaring van deze uitdrukking. Als de hogepriester aan de Here
Jezus vraagt of Hij de Messias is, noemt Jezus Zichzelf de Zoon des mensen,
die zit aan de rechterhand van God, en komt op de wolken des hemels. Jezus
openbaart Zich op die manier als Degene die in Dan. 7:13 als de Messias
getekend wordt. In vers 14 wordt van Hem gezegd:
44