Daniël (Het bijbelboek Daniël besproken, Open Catechese Haarlem

5:2 “Belsassar beval dat men het gouden en zilveren gerei zou
brengen, dat zijn vader Nebukadnessar uit de tempel te
Jeruzalem had weggevoerd”. Nebukadnesar had dat gerei
nooit gebruikt. Hij had nog wel eerbied voor de goden, ook
voor die van andere volken. Maar Belsassar vergrijpt zich
aan het heilige, aan wat aan de goden gewijd is. In de bijbel
lezen we dat het tempelgerei exclusief bedoeld was voor de
priesters. De Here heeft altijd heel precies bepaald hoe de
dingen binnen de gemeenschap met Hem moesten gaan, en
Hij nam overtreding van de voorschriften rondom die
gemeenschap heel hoog op (zie Lev. 10, 1 Kron. 28:11-17).
In vs. 22 en 23 lezen we de kern van de zonde van Belsassar: hij had zich
moeten verootmoedigen na wat er met Nebukadnesar was gebeurd, maar in
plaats daarvan verhief hij zich tegen de Here. Geestelijk beoordeeld is dat wat
Belsassar deed erger dan wat Nebukadnesar deed; die werd wel overmoedig,
maar hij was niet zo brutaal als Belsassar: die verhief zich rechtstreeks tegen
de Heer des hemels!
5:4 “Zij dronken wijn en roemden de goden van goud en zilver,
koper, ijzer, hout en steen.” Belsassar haalde door het drinken
uit het tempelgerei God van zijn plaats af. Er heerste een
lacherige sfeer; hij dacht dat die God hem toch niets kon
doen als zijn goden hem beschermden. Drinken op goden
van goud en zilver om je te beschermen in confrontatie met
de Almachtige God - dat is van een heel andere orde dan
Nebukadnesar ooit heeft gedaan.
Dit beledigen van God is weer een trekje van het grote rijk van de antichrist:
vgl. 2 Thess. 2:3,4. Het is typerend voor de laatste dagen van deze wereld, dat
het heilige wordt ontheiligd en ontwijd, en dat de haat tegen God wordt
botgevierd op wat van God is. Het Babylon uit de Openbaring zal dronken
worden van het bloed der heiligen en zich vergrijpen aan Gods getuigen.
5:6 “Terzelfder tijd verschenen vingers van een mensenhand die op
de de wand van het koninklijk paleis schreven ... Toen verschoot
31