LEVENDE TALEN - Koninklijke Bibliotheek

13
Die opleiding moet de kandidaat bijbrengen:
a) een praktiese beheersing van de levende taal in mondeling en
schriftelik gebruik. Deze beheersing is voor Europese studenten
mogelik in die mate dat een ongehinderd geestelik verkeer met het
vreemde volk mogelik is.
b) een wetenschappelik inzicht in de aard van de taal als algemeen-menselike
funktie, en in de tweede plaats van de letterkunde
in de kuituur. Verder is onmisbaar een overzicht van de historiese
ontwikkeling van de literatuur van het vreemde volk, ook van de
oudere tijd. Voor Europese leerlingen is kennis van de historiese
ontwikkeling van de taal een toelaatbare eis, zij het ook niet een
sine qua non. Wèl moet in elk geval de wetenschappelike beoefening
van de levende taal de praktiese studie begeleiden, en verdiepen.
4. De Organisatie van de leraarsopleiding.
De opleiding moet, in overeenstemming met het doel, in handen
zijn van docenten die de wetenschap en de kunst van de praktijk
vertegenwoordigen. Dat wil zeggen dat de opleiding niet mag zijn
in handen van mannen van theoretiese wetenschap die de praktijk
van de middelbare school niet door hun dagelikse arbeid kennen.
Evenmin in handen van de zogenaamd „praktiese" mannen die de
wetenschap overbodig vinden: omdat ze er vreemd aan zijn. De
taak van de leraar is een kunst, ongetwijfeld, maar elke kunst berust
in laatste instantie op wetenschap; is wetenschap nodig voor
een bij uitstek prakties beroep als dokter of ingenieur, hoeveel te
meer moet dat het geval zijn bij een intellektueel beroep als dat van
leraar. Daar kan alleen recht aan gedaan worden door een vereniging
van in-de-eerste-plaats-wetenschappelik-georiënteerde, met
in-de-eerste-plaats-prakties-georiënteerde docenten; zó echter, dat
elke groep weet van de bedoelingen van de andere.
Daarom moet de man die het in de eerste plaats praktiese onderwijs
geeft in taal of literatuur een man zijn die, zij het niet steeds
door eigen produktief werk, deelneemt aan de wetenschappelike
arbeid. En de wetenschappelike docent moet, ook bij het kiezen van
zijn stof, rekening houden met de bestemming van zijn leerlingen.
Zo is een wetenschappelike behandeling van de leerstof van de
middelbare school vaak mogelik; ook een historiese behandeling van
de beoefening van het vak kan van nut zijn, doordat het de student
leert de betrekkelike waarde van onze tegenwoordige kennis in
te zien, en hem noopt de traditionele terminologie, ook al wordt die
aanvaard, meer krities te beschouwen.