Handreiking Samenwerking huisarts en wijkverpleegkundigen

Toch blijken ook onder deze conditie huisartsen en wijkverpleegkundigen tevreden te zijn over
hun onderlinge samenwerking. Dat is dan vooral afhankelijk van:
- de samenwerkingsbereidheid van de huisartsen
- de aanwezigheid van een ‘hometeam’
Binnen samenwerkingsvariant 1 biedt een hometeam de basis om toch voldoende samenwerking
tot stand te brengen.
“Eenmaal per maand hebben we hometeam. Dit is een vast tijdstip, aansluitend aan het overleg
als voltallig thuiszorgteam. Ieder teamlid kan aangeven een patiënt met de huisartsen te willen
bespreken. Alleen de medewerkers die een patiënt inbrengen, zijn bij het hometeamoverleg
aanwezig. De leidinggevend verpleegkundige woont zo mogelijk elk hometeamoverleg bij om
zo voor continuïteit te zorgen” (wijkverpleegkundige, samenwerking via een hometeam, geen
contactverpleegkundigen).
Variant 2 Wijkgebonden t-teams en een contactpersoon per thuiszorgteam
Om de contacten met huisartsenpraktijken te vergemakkelijken wijst elk team één vaste
contactpersoon aan voor overleg. Een huisarts heeft dan met twee of drie contactpersonen te
maken. De contactverpleegkundigen moeten nog met vele huisartsen lijnen onderhouden.
In schema:
t-team 1 Huisarts 1
t-team 2
t-team 3
Huisarts 2
Huisarts 3
Huisarts 4
Er is met de huisartsen die aan het hometeam deelnemen ook buiten dat overleg veel meer
contact.
“Je kent elkaar en weet wat je aan elkaar hebt. Dan bel je elkaar ook gemakkelijker” (idem)
Opvallend is dat slechts een beperkte groep huisartsen binnen het werkgebied van een thuiszorgteam
aan een hometeamoverleg deelneemt. Op de mogelijkheden en beperkingen van een
hometeam komen we in het volgende hoofdstuk terug.
contacten aan één punt gebundeld
contacten tweezijdig gebundeld
contactverpleegkundige (geen sturingsbevoegdheden)
Huisarts 5
Huisarts 6
winst: Het kan zonder veel aanpassingen binnen de huidige structuur en de wijze van
samenwerking kan volledig worden afgestemd op wensen en behoeften van
de betrokken huisartsen en wijkverpleegkundigen.
beperkingen: Het trekt een grote wissel op de samenwerkingsbereid van beide partners.
De samenwerking is daardoor kwetsbaar en vrijblijvend.
voorwaarden: Er is een vast ‘contactmoment’ (een hometeamoverleg of iets dergelijks).
Variant 1 blijkt in plattelandsgemeenten onder die voorwaarde goed te voldoen.
winst: Het is voor de huisartsen duidelijk wie ze kunnen aanspreken. Ze leren de
betreffende verpleegkundigen beter kennen.
beperkingen: Voor de contactverpleegkundige blijft het probleem dat zij met veel
verschillende huisartsen moet samenwerken, die ieder hun eigen wensen en
werkwijzen hebben. Ook huisartsen hebben, afhankelijk van hun werkgebied,
nog steeds met twee of drie personen te maken
voorwaarden: De contactverpleegkundige heeft voldoende medische kennis om met de
huisarts te overleggen (wijkverpleegkundige, niveau 5). De contactverpleegkundige
kent zelf de patiënten over wie ze met de huisarts overlegt en hun
situatie.
| 32 Samenhangende zorg in de eerste lijn De as huisartsen - wijkverpleegkundigen 33 |