TBS-behandeling geprofileerd; een gestructureerde ... - WODC

Uit de interviews wordt duidelijk dat bij 11 klinieken richtlijnen bestaan over de termijn
waarbinnen de eerste risicotaxatie klaar moet zijn. Deze termijn varieert van twee tot 12
maanden, waarbij de meeste klinieken een maximale termijn van drie maanden hanteren.
Alle klinieken geven aan meerdere risicotaxatie-instrumenten te gebruiken en vullen de
SVR-20 in bij zedendelinquenten. Negen klinieken vullen de HKT-30 en de PCL-R in. Twee
klinieken vullen de HCR-20 en de PCL-R in. De overige twee klinieken vullen, behalve de
HCR-20 en de PCL-R, ook negen items van de HKT-30 in.
Twaalf klinieken geven aan de risicotaxatie te gebruiken in de behandeling. Zo geeft een
aantal klinieken aan de klinische/dynamische items te gebruiken voor het opstellen van de
behandeldoelen, terwijl andere klinieken de risicotaxatie gebruiken voor de behandelprognose.
Eén kliniek geeft aan de risicotaxatie niet systematisch in de behandeling te gebruiken.
5.1.2 Sociotherapeutisch milieu en arbeid, vrije tijd en scholing
Sociotherapeutisch milieu
In 22 dossiers staan aanwijzingen over de vormgeving van het
sociotherapeutisch milieu in het laatste half jaar. Kenmerken die hierbij
naar voren komen zijn het aanbieden van een vaste week- en dagstructuur,
het activeren en het ondersteunen van de patiënten bij de verzorging van
zichzelf en hun omgeving, het stimuleren tot zinvolle activiteiten die bij
de mogelijkheden aansluiten, een individuele benadering en bejegening
en het stimuleren tot een drugsvrije woonafdeling. Daarnaast wordt bij 81
patiënten de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL) beschreven
in het dossier welke bij bijna 70% van de patiënten naar behoren is. Dit
betekent dat de patiënt zelfredzaam is en voldoende ADL-verrichtingen,
zoals eten en medicatie innemen, zonder hulp kan uitvoeren. In de meeste
dossiers zijn wel de opgestelde en geëvalueerde doelen van de sociotherapie
terug te vinden (zie Paragrafen 5.1.3 en 5.1.5).
98