Dagboek Kokje (bewerking en aanvulling in PDF) - Eindhoven: foto's

De Hinterste MühleMaandag 21-5-1945.Algemeen gepak. Beperkt bagage tot het uiterste. Lees van Mosley: “Thunder on the left”. Om 17.00 plechtigheidop kerkhof (6 officieren en 2 soldaten liggen daar van ons). Mannenkoor. Defilé langs de graven. Ieder houdt halt ensalueert. Berichtendienst geëindigd. Voortaan twee maal per dag radio. Avondwandeling met Schlamilch.Dinsdag 22-5-1945.Regen. Onderzoek. Middag: Amerikaanse stamppot. Onderzoek. Om 20.30 avondwijding. Afscheid van depredikanten. Vertrek nadert ! Bekerwedstrijd Cadetten tegen Officieren (3-1). Gaan we over twee dagen weg ?Woensdag 23-5-1945.Droog, doch somber. Onderzoek. Verdere afvoer van Belgen. Middag: witte bonensoep. Wandel met Milders, naarpantzerkazerne. Transport 500 Fransen in 34 auto’s. In ons kamp dansen de jongelui met de meisjes. Muziek van deHoneymoon Serenaders. Voor ons vertrek naar huis moeten orders uit Schwerin komen.Donderdag 24-5-1945.Regen. Onderzoek (2 Hollandse meisjes met 1 Duits kind). Middag: pap. Met Schlamilch maak ik ’s avonds eenwandeling buiten het kamp. Een paar Cadetten die we tegenkomen waarschuwen ons dat er een Russisch transportcolonne is aangekomen en dat onze barak om 20.00 moet vertrekken, Dat is het al bijna, dus wij op een holletje naarhet kamp. Alles is al bezig een plaatsje te zoeken op de trucks en wij moeten nog helemaal omlopen. In de barakaangekomen, waar allerlei vagebonden al bezig zijn rond te strunen in de verlaten hokken, grijpen wij degereedstaande bagae. Veel moeten we achterlaten onder andere mijn mooie oorlogskaart. Op een draf naar de auto’sop het achterterrein. Daar is men gelukkig nog niet klaar. De meesten hebben barstend veel bagage en er isnauwelijks plaats voor de mensen zelf. Bij de gratie krijg ik nog ergens een plaats dank zij mijn bescheiden kofferteen 2 dozen.Op weg naar huis !!!Om 20.30 rijden we af onder veel gejuich, ook van de Hollandse vrouwen. 12 man per 1,5 tons wagen. Langs Neu-Brandenburg, dat binnen de oude muren de aanblik van een grote ruïne geeft. Een oud Gotisch stadje werd binnenenkele minuten verwoest. Volkomen onnodig. We passeren het geheel verwoest Malchow. Vele sporen van de strijdonderweg. De route gaat langs meren en bossen. Mooie streek. De wegen zijn over het algemeen slecht. Tegenmiddernacht komen we aan te Pivitz, dicht bij de demarcatielijn.Vrijdag 25-5-1945.Op een donkere weg, in een motregen, worden we uitgeladen. We moeten zelf maar zien een onderdak te vinden.Dat doen we dan ook. We kwartieren ons in in een villa vlakbij. Een Russische majoor heeft daar ook al onderdakgevonden, blijkbaar met een dame. We respecteren het slaapvertrek (hij noch zijn bedgenoot zijn aanwezig). Ennestelen ons in stoelen of vlijen ons op de grond. Diep in de nacht worden we opgeschrikt door de woedende stemvan de Majoor, die hevig verstoord is over onze vrijpostigheid. We verstaan er geen woord van. Iemand die een paarwoorden Russisch kent, maakt hem duidelijk, dat ons gezegd is ons zelf maar in te kwartieren. Tenslotte wordtmodus vivendi bewerkstelligd. We moeten ons beperken tot bepaalde vertrekken en de rust keert weer, Het feit datwe enkele zieken bij ons hebben , gaf mogelijk de doorslag, Anders waren we op straat gezet.Zodra de morgen aanbreekt ga ik naar buiten. Aan de oever van het water zie ik in een grote tent iets van eenochtend-etentje. Het blijkt soep. Hoewel niet veel soeps, slaan we het toch maar naar binnen. Het is in elk gevalwarm. Het vraagstuk is hoe we de tijd tot 16.00, als de Engelsen zullen komen, zoek brengen. We verkennen hetstadje en aangezien het droog is, wandelen we ook wat in de buurt. Vlak bij onze uitlaadplaats is een verzamelplaatsvan oorlogsbuit., Later zullen we nog meer van dat soort zien.